Biografia
Robert Hooke urodził się w 1635 roku w Freshwater na wyspie Wight. Jego ojciec był pastorem oraz prowadził przykościelną szkołę. W dzieciństwie przyszły fizyk dużo chorował. Z tego powodu do 13 roku życia uczył się w domu. Jego nauka nie była jednak regularna, ponieważ chłopiec cierpiał na uciążliwe bóle głowy. Rodzice zostawili mu więc znaczną swobodę w edukacji – szczególnie interesowała go mechanika. Nieustannie obserwował swoje otoczenie studiując zjawisko ruchu.
Już w dzieciństwie skonstruował kilka mechanicznych urządzeń i zabawek. Przejawiał również wielki talent do rysunku, dlatego po śmierci ojca jego rodzina zdecydowała, że Robert będzie się uczyć malarstwa pod kierunkiem portrecisty Petera Lely’ego. Był to słynny malarz, który studiował w Holandii i malował w stylu niderlandzkim, specjalizował się w portretach możnych rodów. Wkrótce jednak Hooke zmienił zdanie i zapisał się do Westminster School, następnie zaś studiował na Uniwersytecie w Oksfordzie.
 |
| Portret Roberta Hooke'a |
W 1655 roku został asystentem Roberta Boyle’a, pomagając mu w badaniach chemicznych Hooke zbudował dla niego pompę próżniową. W 1663 roku został członkiem nowopowstałego Royal Society. Pełnił również funkcję profesora geometrii w Gresham College w Londynie. Następnie pracował jako architekt miejski i nadzorował przebudowę Londynu.
W 1672 roku wdał się w spór z Izaakiem Newtonem, któremu zarzucał plagiat swoich prac. Uważał, że Newton bezprawnie zawłaszczył jego odkrycia w swojej teorii światła i koloru. Hooke zmarł w 1703 roku.
Dokonania
Robert Hooke pozostawił po sobie wiele imponujących odkryć. Sam zbudował mikroskop i zaobserwował dzięki niemu komórki roślinne poddając badaniu korek dębu. To właśnie od jego skojarzenia z klasztornymi celami mnichów pochodzi nazwa komórki – angielskie słowo „cell”.
Ponadto Hooke skonstruował teleskop zwierciadlany (tak zwany teleskop Gregory’ego), przez który udało mu się dokonać interesujących obserwacji astronomicznych. Opisał gwiazdy podwójne i Wielką Czerwoną Plamę na Jowiszu. Naszkicował również powierzchnię Marsa. Obserwacje Hooke’a (paralaksa roczna gwiazdy Etamin) przyczyniła się częściowo do potwierdzenia heliocentrycznej teorii wszechświata.
Hooke interesował się również skamieniałościami, głównie amonitów i żółwi. Uznaje się go za inicjatora badań paleośrodowiskowych. Jednak najważniejszym odkryciem Hooke’a było prawo elastyczności. Zgodnie z nim „odkształcenie ciała pod wpływem działającej na nie siły jest wprost proporcjonalne do tej siły”. Twierdzenie to opublikował w dziele „Micrographia” w 1655 roku.