Biografia
Enrico Fermi urodził się w 1901 roku w Rzymie. Pochodził z zamożnej mieszczańskiej rodziny. Jego ojciec, Alberto Fermi, był Głównym Inspektorem w Ministerstwie Komunikacji. Enrico zachęcany przez ojca do zgłębiania matematyki i fizyki wkrótce zaczął osiągać w tych przedmiotach znaczne postępy.
Studiował na prestiżowej uczelni Scuola Normale w Pizie. W 1922 roku uzyskał stopień doktora. Następnie dzięki stypendium wyjechał do Getyngi, gdzie mógł pracować z Maxem Bornem.
 |
| Enrico Fermi |
Po powrocie do Włoch Fermi zaczął wykładać na Uniwersytecie we Florencji. Dzięki nieprzeciętnym uzdolnieniom oraz wsparciu słynnego naukowca Orso Mario Corbino w wieku zaledwie 26 lat (1927 r.) otrzymał profesurę na Uniwersytecie Sapienza w Rzymie.
W 1938 roku Fermi za odkrycia w dziedzinie fizyki został uhonorowany Nagrodą Nobla. W tym samym czasie, zaraz po odebraniu Nobla, wyemigrował do Stanów Zjednoczonych ze względu na swoje antyfaszystowskie poglądy oraz żydowskie pochodzenie żony. W USA pracował na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku oraz na Uniwersytecie w Chicago. Właśnie w Chicago Fermi skonstruował pierwszy reaktor jądrowy. Ponadto brał udział w pracach nad budową bomby atomowej. Zmarł w Stanach Zjednoczonych (Chicago) na raka żołądka.
Dokonania
Enrico Fermi zasłynął przede wszystkim z badań nad neutronami, w wyniku których odkrył nowe substancje promieniotwórcze. Fermi poszedł śladem Jamesa Chadwicka – odkrywcy neutronu. Włoski fizyk doszedł w swoich badaniach do wniosku, że neutrony są łatwiej pochłaniane przez różne pierwiastki, jeśli zostaną spowolnione, np. przez wodę lub parafinę. W ten sposób opisał podstawowy mechanizm, który posłużył do budowy bomby atomowej.
To właśnie Fermi był pomysłodawcą, a także projektantem pierwszego reaktora jądrowego na świecie. Projekt ten został wprowadzony w życie w 1942 roku. Fermi posiłkował się w tym przedsięwzięciu równoczesnymi badaniami Lise Meitner, Otto Hahna i Fritza Strassmanna, wykazującymi możliwość rozszczepienia uranu przez bombardowanie neutronami. Odkrycie to nasunęło Fermiemu pomysł o możliwości sprowokowania reakcji łańcuchowej. W prototypie reaktora jądrowego wykorzystano grafit jako moderator spowalniający neutrony.
Należy również pamiętać o wcześniejszych osiągnięciach włoskiego naukowca, wśród których poczesne miejsce zajmuje odkrycie rozpadu beta, a więc procesu rozpadu jądra atomowego, w wyniku którego zostaje wyemitowane promieniowanie gamma.