Biografia
James Clerk Maxwell urodził się w 1831 roku w Edynburgu, w Szkocji. Jego ojciec był prawnikiem i właścicielem ziemskim, ponadto zaś posiadał zamiłowania naukowe. Nazwisko Maxwell zostało dodane do nazwiska Clerk przez ojca uczonego, kiedy odziedziczył majątek należący do arystokratycznego rodu Maxwellów.
Wkrótce po narodzinach syna rodzina przeprowadziła się do Glenlair w hrabstwie Middlebie. Uczony wcześnie stracił matkę, która była jego pierwszą nauczycielką.
Kiedy Maxwell miał zaledwie 10 lat, zaczął bywać wraz z ojcem na zebraniach Royal Society w Edynburgu. Pierwszą naukową pracę opublikował w wieku 14 lat. Interesował się nie tylko naukami ścisłymi, ale również sztuką, poezją i rysunkiem.
 |
| James Clerk Maxwell |
Studiował na Uniwersytecie w Edynburgu oraz w Trinity College w Cambridge. Następnie pracował jako nauczyciel w Marischal College w Aberdeen. W 1857 roku ożenił się z Katherine Mary Dewar, córką rektora Marischal College. W 1860 roku zaczął pracować w King’s College w Londynie.
Był członkiem Royal Society, a także pierwszym dyrektorem Laboratorium Cavendisha. Zmarł na nowotwór złośliwy w wieku 48 lat, w 1879 roku w Cambridge.
Dokonania
James Clerk Maxwell był wybitnym fizykiem i matematykiem, którego odkrycia i przewidywania w znacznym stopniu przyczyniły się do powstania współczesnych wynalazków takich, jak radio i telewizja.
Maxwell zajmował się elektrodynamiką, termodynamiką oraz teorią barw. Uczony stworzył podstawy elektromagnetyzmu. Przewidział istnienie fal elektromagnetycznych, które rozchodzą się z prędkością światła. Sformułował cztery równania opisujące prawidłowości pola elektromagnetycznego. Opierał się w tej dziedzinie na wcześniejszych wnioskach Michaela Faradaya i przedstawił ich matematyczną interpretację.
W zakresie termodynamiki zajmował się gazem doskonałym określając prędkość poruszania się jego cząsteczek w danej temperaturze. Ponadto Maxwell opracował teorię barw. W 1861 roku wykonał pierwszą barwną fotografię wstążki ze szkockiego tartanu.
Maxwell interesował się również astronomią, badał stabilność grawitacyjną pierścieni Saturna odkrytych przez Galileusza. Jego teorie nie zyskały od razu wielkiego uznania, ale z czasem okazały się prawdziwą rewolucją w nauce porównywalną do odkryć Isaaca Newtona czy Alberta Einsteina.