Biografia
Pierre Curie urodził się w 1859 roku we Francji jako syna lekarza Eugene Curie i Sophie-Claire Depouilly. Jego ojciec wychowywał dzieci zgodnie ze światopoglądem ateistycznym, dlatego Pierre nie został ochrzczony.
Curie studiował fizykę na paryskiej Sorbonie. Po uzyskaniu licencjatu w wieku dziewiętnastu lat otrzymał posadę asystenta profesora Dessainnsa na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Paryskiego.
W 1882 roku został adiunktem w Szkole Fizyki Przemysłowej i Chemii Przemysłowej Miasta Paryża. Jego rozprawa doktorska miała tytuł „Własności magnetyczne ciał w różnych temperaturach”. W 1894 roku Curie został profesorem paryskiej Szkoły Fizyki i Chemii.
 |
| Pierre Curie |
W 1895 roku ożenił się z młodszą o osiem lat Marią Skłodowską, absolwentką fizyki i matematyki Sorbony. Jedna z córek małżeństwa – Irene, podobnie jak rodzice, otrzymała Nagrodę Nobla (w dziedzinie chemii). Z kolei druga córka, Ewa, była znaną pianistką.
Pierre Curie w czasie, gdy poznał swoją żonę, był już znanym naukowcem. Wchodził w skład zespołu badawczego profesora Charlesa Fiedela, który odkrył zjawisko piezoelektryczności. Kiedy Maria Skłodowska zdecydowała się uczynić tematem swojej pracy doktorskiej zjawisko promieniotwórczości uranu odkryte przez Becquerela, Pierre Curie przyłączył się do owych badań. Efektem prowadzonych eksperymentów okazało się odkrycie radu i polonu.
W 1903 roku wraz z żoną i Becquerelem naukowiec został odznaczony Nagrodą Nobla w dziedzinie fizyki. W 1905 roku otrzymał stopień profesora zwyczajnego Uniwersytetu Paryskiego oraz wybrano go na członka Francuskiej Akademii Umiejętności. Zginął w wypadku w 1906 roku. Wpadł pod koła ciężarowego wozu konnego.
Dokonania
Bez wątpienia największym osiągnięciem Pierre’a Curie było to, którego dokonał wraz ze swoją żoną w 1898 roku, a więc odkrycie radu i polonu (nazwa została nadana na cześć Polski). Był to bardzo ważny etap na drodze badania promieniotwórczości, którego początek wyznaczyło opisanie zjawiska promieniotwórczości przez Wilhelma Röntgena, a następnie radioaktywnych właściwości uranu przez Henriego Becquerela.
Pierre Curie początkowo prowadził badania nad magnetyzmem, jednak zafascynowały go eksperymenty żony i postanowił do nich dołączyć. Wspólnie badali blendę smolistą i chalkolit, w których wykryli obecność silnie radioaktywnych pierwiastków. Odkrycie to znalazło olbrzymie zastosowanie w medycynie, w radioterapii chorób nowotworowych.