Biografia
Daniel Bernoulli urodził się w 1700 roku w Groningen na terenie dzisiejszej Holandii w rodzinie o ugruntowanych tradycjach naukowych. Jego ojciec i wuj byli znanymi matematykami. Również starszy brat Daniela, Nicolaus Bernoulli, oraz młodszy brat, Johann Bernoulli, zostali słynnymi naukowcami.
Ojciec matematyka nie chciał dla niego kariery naukowej, dlatego starał się wykształcić syna na kupca. Wysłał go na Uniwersytet w Bazylei, by tam studiował logikę i filozofię. Studia te Daniel Bernoulli ukończył w 1716 roku. Wtedy ojciec próbował go zmusić, by odbył praktykę kupiecką. Z powodu silnego oporu Daniela, wysłano go ponownie na studia, tym razem na medycynę.
 |
| Daniel Bernoulli |
Studiował na Uniwersytecie w Heidelbergu i w Strasburgu, a w 1720 roku wrócił na Uniwersytet w Bazylei, gdzie się doktoryzował. W swojej rozprawie obszernie korzystał z twierdzeń matematycznych. Po studiach bezskutecznie starał się o posadę akademicką w Bazylei. Zniechęcony wyjechał do Wenecji, by pogłębiać swoją wiedzę medyczną.
W Wenecji pracował nad dziełem matematycznym, a także zaprojektował klepsydrę przeznaczoną do wyposażenia morskich statków. Za swój wynalazek został odznaczony nagrodą Paryskiej Akademii.
Sławy przysporzyła mu również publikacja badań matematycznych, dzięki czemu w 1725 roku otrzymał stanowisko wykładowcy matematyki na Uniwersytecie w Petersburgu. Udał się tam wspólnie z bratem Nicolausem, któremu zaoferowano analogiczną posadę. Wkrótce Nicolaus zmarł w wyniku nagłej choroby. Daniel przeżył silny kryzys w związku ze śmiercią brata. Jego zły stan psychiczny dodatkowo potęgował surowy rosyjski klimat. Jednak to właśnie okres pobytu w Petersburgu okazał się najbardziej owocny w pracy naukowej Bernoullego. Wkrótce dołączył do niego również młodszy brat.
W 1734 roku Daniel otrzymał posadę wykładowcy botaniki na Uniwersytecie w Bazylei i wrócił do Holandii. Po drodze zwiedził wspólnie z bratem między innymi Hamburg i Paryż. Po powrocie uczonego do rodzinnego kraju doszło do pogorszenia relacji między Danielem i jego ojcem, ponieważ obaj zostali laureatami Nagrody Paryskiej Akademii. Ojciec nie mógł wybaczyć synowi, że ten uznał, że dorównuje mu osiągnięciami. Johann Bernoulli próbował nawet wydać dzieło syna jako własne pod zmienionym tytułem.
W 1743 roku Daniel zaczął prowadzić wykłady z fizjologii. W 1750 roku otrzymał zaś wymarzoną posadę profesora fizyki w Bazylei. Zmarł w 1782 roku w Bazylei.
Dokonania
Daniel Bernoulli był bardzo zasłużonym holenderskim naukowcem, którego prace przyczyniły się do rozwoju matematyki, fizyki oraz medycyny. W pierwszej z wymienionych dziedzin duże znaczenie miały jego dociekania z zakresu rachunku prawdopodobieństwa oraz równania różniczkowego.
W obrębie fizyki Daniel Bernoulli pracował nad hydrodynamiką. Ponadto zajmował się mechaniką statystyczną – był on autorem równania ruchu stacjonarnego (tzw. równanie Bernoulliego).
Co więcej, naukowiec interesował się także ekonomią, a do jej badania wykorzystywał narzędzia teorii prawdopodobieństwa.