Biografia
Bernhard Riemann urodził się w 1826 roku w Breselenz na terenie dzisiejszych Niemiec w rodzinie luteranów. Jego ojciec był pastorem. Riemann miał pięcioro rodzeństwa. Do dziesiątego roku życia uczył się w domu pod kierunkiem swojego ojca. Następnie uczęszczał do Liceum w Hanowerze, a potem przeniósł się do szkoły w Luneburgu.
W 1846 zapisał się na wydział teologii Uniwersytetu w Getyndze. Przez długi czas pozostawał pod silnym wpływem ojca, który chciał, by jego syn kontynuował rodzinną tradycję. Jednocześnie rozwijał jednak również zainteresowania matematyczne.
W końcu za zgodą ojca zmienił kierunek studiów i uczęszczał na wykłady Carla Friedricha Gaussa. W 1847 roku przeniósł się na Uniwersytet w Berlinie, gdzie uczył się między innymi u Gottholda Eisensteina. W 1849 roku Riemann wrócił do Getyngi w celu ukończenia studiów doktoranckich.
 |
| Georg Friedrich Bernhard Riemann |
Napisał rozprawę pod kierunkiem Gaussa. Następnie otrzymał pracę na Uniwersytecie w Getyndze i rozpoczął habilitację, dzięki której uzyskał w 1857 roku posadę profesora. W 1862 roku ożenił się z Elise Koch, przyjaciółką swojej siostry. Miał z nią jedną córkę. Rok później nabawił się gruźlicy, na którą cierpiał do końca życia.
W celu leczenia choroby udał się do Włoch. Spędził rok na Sycylii oraz podróżował po całej Italii. W 1863 roku wrócił do Getyngi, ale z powodu pogorszenia stanu zdrowia musiał ponownie udać się do Włoch. Zmarł w 1866 roku w Selasce we Włoszech.
Dokonania
Bernhard Riemann był znanym matematykiem, który zasłużył się nie tylko w tej dziedzinie, ale również na polu fizyki teoretycznej. Najważniejsze osiągnięcia Riemanna dotyczą twierdzeń geometrycznych.
To on zainicjował geometrię nieeuklidesową, która następnie odegrała istotną rolę w teorii względności Alberta Einsteina. To właśnie nowy rodzaj geometrii umożliwił naukowe badanie i rozumienie przestrzeni kosmicznej. Sam matematyk stworzył jedynie hipotezę owej geometrii w swojej rozprawie habilitacyjnej.
Jego prace miały olbrzymie znaczenie dla rozwoju astronomii i fizyki. Riemann zajmował się również funkcjami analitycznymi i teorią liczb. Ponadto sformułował równanie całki, zwane całką Riemanna.