Biografia
Felix Klein urodził się w 1849 roku w Dusseldorfie na terenie dzisiejszych Niemiec. Jego ojciec był sekretarzem szefa rządu. Klein urodził się w czasie powstania antypruskiego.
Po ukończeniu gimnazjum w Dusseldorfie rozpoczął studia na Uniwersytecie w Bonn na wydziale matematyki i fizyki. W 1866 roku otrzymał posadę asystenta profesora Pluckera. W 1868 roku pod jego kierunkiem obronił dysertację doktorską poświęconą związkom geometrii i mechaniki.
Po śmierci Pluckera jego mentorem został Rudolf Clebsch, który wkrótce przeniósł się na Uniwersytet w Getyndze. Klein w ślad za nim podróżował po Europie.
 |
| Felix Klein |
Kiedy był w Paryżu, kanclerz Prus, Bismarck, sprowokował Francję do wypowiedzenia wojny Prusom, w skutek czego naukowiec musiał opuścić kraj.
W 1871 roku otrzymał posadę wykładowcy na Uniwersytecie w Getyndze. Rok później dzięki poparciu Clebscha został profesorem w Erlangen na terenie Bawarii. Miał wówczas zaledwie 23 lata.
W 1875 roku otrzymał taką samą posadę na Politechnice w Monachium. W tym samym roku ożenił się z Anne Hegel, wnuczką słynnego filozofa Georga Wilhema Hegla. Po pięciu latach objął katedrę geometrii na Uniwersytecie w Lipsku.
W 1886 roku został profesorem na Uniwersytecie w Getyndze, gdzie pracował aż do emerytury w 1913 roku. Uczynił on z Getyngi najbardziej prestiżowy na świecie ośrodek badań w zakresie nauk ścisłych. Pod jego redakcją czasopismo „Matematische Annalen” stało się najważniejszym periodykiem naukowym w dziedzinie matematyki.
W czasie I wojny światowej naukowiec nauczał w domu. Był między innymi członkiem Royal Society. Zmarł w 1925 roku w Getyndze.
Dokonania
Felix Klein to jeden z najwybitniejszych niemieckich matematyków przełomu XIX i XX wieku. Naukowiec zasłynął przede wszystkim z tworzenia podstaw geometrii nieeuklidesowych, a więc takich, które negują jeden z pięciu aksjomatów geometrii Euklidesa z Aleksandrii. Przykładem figury, która nie może zostać skonstruowana w oparciu o geometrię euklidesową jest tak zwana butelka Kleina, czyli jednostronna powierzchnia zamknięta.
Ponadto uczony zajmował się równaniami algebraicznymi i teorią grup. Jego prace naukowe dotyczą także mechaniki teoretycznej oraz historii matematyki. Ważną stroną jego działalności było koordynowanie powstawania podręczników do matematyki. Za jego kadencji Uniwersytet w Getyndze otworzył podwoje dla kobiet-studentek.