W początkowym okresie swojego panowania, syn Kazimierza Sprawiedliwego – Leszek Biały, ówczesny princeps, działał w sojuszu z Konradem I Mazowieckim oraz Władysławem Odonicem. W roku 1217 nowy władca zwierzchni zaczął działać w przymierzu z Henrykiem Brodatym. Ten ostatni zawiązał układ pokojowy z Laskonogim, do którego przystąpił również Leszek.
Układ został zawarty głównie ze względu na osobę Władysława Odonica. Ten bowiem usadowił się w ujściu nad Notecią w roku 1223 i kolejno w Nakle w roku 1225. Wydarzenia te skłoniły Laskonogiego do szukania sojuszników w walce z jego kłopotliwym bratankiem.
W efekcie zawartego porozumienia Henryk Brodaty i Leszek Biały w roku 1227 wyruszyli z pomocą Laskonogiemu, a przeciwko Władysławowi Odonicowi do Wielkopolski. Przy nadarzającej się sposobności przywrócić zwierzchność Krakowa oraz rozwiązać kwestie związane z namiestnikiem Pomorza i zarazem sojusznikiem Odonica – Świętopełkiem.
Na skutek zbliżenia się Leszka Białego oraz Laskonogiego, Władysław uważał, że jego prawo do sukcesji na obszarze Wielkopolski zostało zagrożone. Z tego też powodu, kiedy Leszek wraz z sojusznikami spotkali się podczas zjazdu w Gąsawie pod koniec roku 1227, Świętopełek wraz z Odonicem dokonali zamachu.
Napadli na nich w momencie, kiedy książęta przebywali właśnie w łaźni. Z tego też względu wydarzenie to nazywa się również zbrodnią Gąsowską bądź też krwawą łaźnią w Gąsowie. Książę śląski – Henryk Brodaty, zbiegł ranny. Udało się również uciec Leszkowi, padł on jednak martwy pod Gąsawą w Marcinkowie.
Śmierć Leszka Białego spowodowała walkę o wpływy w Krakowie. Jego syn i prawowity następca – Bolesław nazywany później Wstydliwym, był zaledwie dwuletnim dzieckiem. Próbowano wówczas ustanowić regencje, jak uczyniono to po śmierci Kazimierza Sprawiedliwego. W imieniu małoletniego władcy rządy miała sprawować jego matka – Grzymisława wraz z wojewodą i biskupem krakowskim.
Jednak do dzielnicy krakowskiej pretensje zgłaszał Laskonogi, powołując się na układ na przeżycie jaki miał zawrzeć wcześniej z Leszkiem Białym. Dodatkowo z pretensjami wystąpił również brat zamordowanego princepsa – Konrad Mazowiecki. Wywołało do kilkuletni konfliktu, do którego wmieszał się również Henryk Brodaty. Żaden jednak z tych książąt, pomimo prób nie sięgnął po władzę princepsa.