Leonid Breżniew urodził się w ubogiej rodzinie robotniczej 1.01.1907 roku w Kamienskoje, ówcześnie na terenie Imperium Rosyjskiego. Ukończył elementarną szkołę carską, a po przewrocie bolszewickim odebrał wykształcenie techniczne jako technik metalurgii. W 1923 roku wstąpił do Komsomołu (komunistyczna młodzieżówka), a od 1929 był członkiem Partii. Sprawował jednak mało ważne funkcje w lokalnych biurach.
W czasie II wojny światowej powołany do służby wojskowej, pełnił funkcję komisarza politycznego. Służył w sztabach różnych oddziałów radzieckich aż do końca wojny. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do rozwijania swojej kariery w Partii, ciągle jednak zajmując tylko drugorzędne stanowiska, m.in. I sekretarza Mołdawskiej Partii Komunistycznej (1950). Zyskał na znaczeniu dopiero w roku 1952, po osobistym poznaniu Stalina. Istnieją przesłanki wskazujące na to, że Stalin typował Breżniewa do roli „świeżej krwi”, przygotowując go do awansu na stanowisko szefa służb specjalnych po planowanych czystkach w aparacie partyjnym. Śmierć Stalina w 1953 roku pokrzyżowała te plany, Breżniew jednak zaczął już wtedy odgrywać ważną rolę na Kremlu, jako działacz Politbiura.
W roku 1964 był współorganizatorem zamachu stanu, w wyniku którego obalono Nikitę Chruszczowa. Nowym przywódcą ZSRR został Leonid Breżniew. Wprowadził on do polityki wewnętrznej tzw. „doktrynę Breżniewa” - państwa bloku wschodniego nie mogą samodzielnie decydować o swojej „drodze do komunizmu”, a odchyły od normy i próby wyrwania się spod kontroli Moskwy muszą być natychmiast tłumione. Takie podejście doprowadziło do interwencji radzieckiej w Czechosłowacji w 1968 roku. W polityce zewnętrznej lata panowania Breżniewa to okres naprzemiennych cykli odprężenia w stosunkach międzynarodowych i ich zaostrzenia kolejnymi incydentami i skandalami. W ZSRR rządy Breżniewa zapisały się jako okres postępującej anarchii, kiedy to coraz większe znaczenie zyskiwały prywatne koterie, mafia i przede wszystkim osobiste rozgrywki w służbach specjalnych.
Leonid Breżniew zmarł z przyczyn naturalnych 10.11.1982 roku. Jego miejsce zajął szef KGB Jurij Andropow.
Leonid Breżniew - biografia, polityka
Polecamy również:
-
Pucz w Chile (1973) - przyczyny, przebieg, skutki
Ameryka Południowa stała się w latach 60. i 70. XX wieku jedną z wielu aren zmagań pomiędzy zwolennikami komunizmu i systemów wolnorynkowych. Ów rejon świata nigdy nie należał do szczególnie stabilnych politycznie, zaś podział na zwolenników "prawej" i "lewej" opcji, często nakładany na... Więcej »
-
Radziecka interwencja w Afganistanie - przyczyny, przebieg, skutki
ZSRR od początku rządów Breżniewa w drugiej połowie lat 60. przyjęło za założenie, że system komunistyczny w krajach zależnych od ZSRR musi być utrzymywany za wszelką cenę, nawet kosztem interwencji zbrojnej. W szerszym znaczeniu tej doktryny, również państwa niekomunistyczne, ale sympatyzujące... Więcej »
-
Katastrofa w Czarnobylu - przyczyny, opis, ofiary, skutki
Katastrofa w Czarnobylu jest dziś uważana za jedno z najważniejszych wydarzeń lat 80. XX wieku, nie tylko ze względu na rozmiary jakie przybrała, ale i jej długofalowe efekty i zmiany w myśleniu, które daleko wykraczały poza zasięg skażenia. Czarnobyl był początkiem nowej epoki myślenia o energii atomowej. Więcej »
-
Stany Zjednoczone w latach 70. i 80.
Lata 70. w Stanach Zjednoczonych to okres powolnego otrząsania się społeczeństwa z traumy, jaką była dla tego kraju dotkliwa porażka w Wietnamie. Administracja prezydenta Richarda Nixona powoli odzyskiwała zaufanie dużych rzesz ludności, poza tym stopniowo słabło oddziaływanie dużych ruchów... Więcej »
-
Komunizm w Kambodży - rządy Czerwonych Khmerów
W roku 1975 komunistyczna organizacja Czerwonych Khmerów przejęła w wyniku zamachu stanu władzę w Kambodży, obalając panująca dotąd monarchię. Z pozoru wydawało się, że Kambodża stanie się kolejnym krajem azjatyckim, który wpadł w orbitę wpływów ZSRR bądź Chin. Nikt nie przypuszczał jednak,... Więcej »