Po zakończeniu greckich wojen z Persją (490 – 479 r. p.n.e.), Ateny stają się dominującym polis w Starożytnej Grecji. Zdobycie dominacji w Związku Morskim (Ateny i reszta polis uwolnionych spod władzy perskiej), dało ateńskiemu polis dominacje nad basenem Morza Egejskiego.
Cała sytuacja najgorzej odbiła się na relacjach pomiędzy Atenami – nową dominującą siłą świata greckiego, a Spartą, która wiodła prym przez cały okres, aż do wojen grecko – perskich. Pod koniec lat trzydziestych V w. p.n.e., Ateny w celu poszerzenia swoich wpływów starają się zdobyć kontrolę nad Przesmykiem Korynckim, jednym z istotniejszych strategicznych punktów. Dzięki odniesionemu sukcesowi, Sparta został praktycznie zablokowana na obszarze Peloponezu. W tej sytuacji w roku 431 p.n.e., Sparta wypowiedziała Atenom wojnę.
Pierwsze dziesięć lat wojny pomiędzy Spartą, a Atenami zakończyło się swego rodzaju remisem. Podpisano pokój w roku 421 p.n.e.. Impulsem do wznowienia wojny stała się wyprawa ateńczyków na Sycylie, przeciwko Syrakuzom. Interwencja spartańska doprowadziła do porażki Aten w roku 413 p.n.e..
Jednak nawet po wielkiej wyprawie Sycylijskiej, w której Ateny poniosły całkowitą porażkę, nie zmusiło ich to do całkowitej kapitulacji. Walki miały toczyć się jeszcze przez kolejne dziewięć lat. Dopiero dwie wielkie bitwy morskie w latach 406 i 404 p.n.e., ostatecznie zakończy wojnę peloponeską.
Był to konflikt niezwykle wyczerpujący dla greckich polis, który w ogromnym stopniu je osłabił. Ponadto położył ostatecznie kres potędze ateńskiej. Ateny już nigdy więcej w starożytnej historii, nie odzyskały świetności jaką posiadały w V w. p.n.e.. Po przegranej wojnie, Ateny przez krótki okres czasu rządzone były przez tzw. Trzydziestu Tyranów – oligarchiczna komisja narzucona przez Spartę. Korzystając z ochrony spartańskiego garnizonu (700 zbrojnych), Tyrani wprowadzili w Atenach rządy terroru. Ustrój demokratyczny został w tym okresie zawieszony.
Chociaż Sparta wraz ze swoimi sojusznikami wyszła zwycięsko z wojen peloponeskich, nie mogła długo cieszyć się swoim zwycięstwem. Rok po porażce, Ateny podjęły kolejną próbę odzyskania niepodległości. Wraz ze swoimi sprzymierzeńcami, sprzeciwili się hegemoni spartańskiego polis. W roku 371 p.n.e. Sparta zostaje pokonana i upokorzona w bitwie z Tebami.
Konflikty między greckimi polis prawdopodobnie trwałyby przez cały okres historii starożytności. Wojna była nieodzownym kompanem wszystkich greckich społeczności bez względu na ustrój polityczny. Jednak kilka dekad później, Filip II Macedoński podbija i podporządkowuj sobie całą Grecję, tym samym kończąc wojny między jego poszczególnymi polis.