Gotycki zamek w Malborku wzniesiony przez Krzyżaków w latach 1274-1457 jest jedną z największych twierdz średniowiecznej Europy. W latach 1309-1457 stolicą Państwa Krzyżackiego. Twierdzę nazwano od imienia Maryi „Marienburg”, a jej polski odpowiednik to właśnie Malbork.
Opis
W Malborku istniał zamek właściwy o kwadratowym kształcie oraz podzamcze za murami i bramą obronną ze stajniami, folwarkiem z browarem, młynem i słodownią. W zamku znajdowała się kaplica, refektarz, kapitularz i mieszkanie komtura. Natomiast na parterze odnaleźć można było zbrojownie, spiżarnie czy mieszkania służby, a poniżej piwnice. Zanim wzniesiono osobną wieżę, tzw. ciemnicę, to w nich przetrzymywano więźniów zakonu. W jednej z fos znajdowało się miejsce straceń, zaś w południowo-zachodnim rogu Zamku Wysokiego mieściła się izba nazywana Męczennicą, gdyż była miejscem tortur. Zamek został przebudowany w XIV wieku, kiedy w 1309 roku do Malborka przeniósł się wielki mistrz.
Zamek Wysoki został rozbudowany, m.in. poszerzono kapitularz. Podzamcze zostało zamienione na Zamek Średni. Dawny folwark wraz ze stajniami i spichlerzami stał się podstawą Zamku Niskiego. W połowie XIV wieku stanęła podwójna brama wiodąca do mostu na Nogacie, ujęta w dwie okrągłe baszty i strażnicę na północy zwaną „Maślankową”. Na końcu XIV wieku zbudowano pałac dla wielkiego mistrza, mieścił się on na Średnim Zamku.
Historia
Po bitwie pod Grunwaldem Jagiełło próbował bezskutecznie zdobyć twierdzę. Oblężenie Malborka przyniosło pewne zniszczenia, dlatego po wojnie krzyżacy rozpoczęli prace remontowe na zamku. W trakcie wojny trzynastoletniej (1454-1466) wojska zaciężne, które walczyły po stronie krzyżackiej, sprzedały zamek Polakom, kiedy zakon przestał być wypłacalny.
Od 1466 roku Malbork znalazł się w granicach Prus Królewskich. Został jedną z rezydencji królewskich. W XVI wieku królowie polscy przyjeżdżając do Prus zawsze rezydowali w Malborku.
W 1626 roku zamek znalazł się w rękach Szwedów, Polska odzyskała go w 1635 roku, na mocy rozejmu. W latach czterdziestych XVII wieku twierdza zaczęła chylić się ku upadkowi. Przyczyniły się do tego również kolejne starcia z wojskami szwedzkimi.
W 1772 roku Malbork stał się pruską własnością. Zamek niewiele zyskał na rządach pruskich, stał się koszarami, a znaczna część została wyburzona. W 1807 roku, kiedy zajął go Napoleon, na Zamku Średnim powstał szpital dla rannych Francuzów. Po wojnach napoleońskich Malbork ponownie był pruski.
Zamek został mocno zniszczony pod koniec II wojny światowej, kiedy próbowali bronić się w nim Niemcy uciekający przed Armią Czerwoną. W roku 1945 objęły go polskie władze wojskowe i przekazały Muzeum Wojska. Rozpoczęła się odbudowa twierdzy. W 1960 roku powstało Muzeum Zamkowe. W grudniu 1997 roku zamek został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.