Książka Alana Alexandra Milne to zbiór krótkich i zabawnych opowiadań, których bohaterami są mieszkańcy Stumilowego Lasu. Należą do nich zwierzątka: Kubuś Puchatek, Prosiaczek, Tygrysek, Królik, Kłapouchy, Sowa Przemądrzała oraz Mama Kangurzyca i jej Maleństwo. Ich przyjacielem jest mały chłopiec o imieniu Krzyś. Każda z wymienionych postaci różni się swoimi postawami i charakterem, jednak zostały skonstruowane tak, by odzwierciedlać najważniejsze ludzkie cechy. Historie o zwierzątkach traktują o ich wzajemnych relacjach, głębokiej przyjaźni, a także sposobie postrzegania ludzi. Najważniejszym przesłaniem przygód Kubusia i jego przyjaciół jest przekonanie, że trzeba próbować się ze sobą porozumiewać i żyć w zgodzie oraz zaakceptować fakt, że każdy jest inny. W ten sposób można zyskać prawdziwych druhów na całe życie. Puchatek uczy nas także, że każdy ma swoje wady i zalety i należy nauczyć się je rozumieć i przyjmować. Tak dzieje się np. z przemądrzałością królika czy tchórzliwością osiołka Kłapouchego. Prosiaczek z kolei jest bardzo tchórzliwym zwierzątkiem, jednak w wierności i zaufaniu nie ma sobie równych. Tygrysek irytuje swoją żywiołowością, ale bywa jest przy tym chyba najsympatyczniejszym mieszkańcem Lasu.
Opowiadania w zbiorze prezentują historię o tym, jak Kubuś poznaje kolejnych przyjaciół przybywających do jego okolicy. Na początku przyjaźni się bowiem jedynie z Prosiaczkiem, a dopiero w dalszej kolejności poznaje i pomaga osłowi, oswaja się z nowo poznanym Tygrysem, który pewnego razu staje przed jego drzwiami oraz z innymi zwierzątkami. Wszystkie powołują się na znajomość z Krzysiem, któremu Puchatek bardzo ufa. Niestety dochodzi do tego, że chłopiec musi opuścić zwierzęta i zająć się swoimi obowiązkami związanymi z dorastaniem – przyjaciele przygotowują dla niego pożegnalne przyjęcie oraz specjalny list. Krzyś odbywa także szczerą rozmowę z Misiem, podczas której obiecują, że nigdy o sobie nie zapomną.