Główną bohaterką powieści jest dwunastoletnia Sabina Muzyk, która właśnie wkracza w okres dojrzewania i weryfikacji swoich dziecięcych marzeń. Dziewczynka jest bardzo charakterystyczną postacią, ze względu na swój wyjątkowo długi i szczupły nos – w szkole nazywana jest z tego powodu Ptaśką. Sabina zdobywa bardzo dobre oceny i jest lubiana w szkolnym środowisku. Ma optymistyczne nastawienie do życia i z wszelkich kłopotów potrafi wyciągnąć pozytywne wnioski. Jest także osobą bardzo zaradną – samodzielnie potrafi zorganizować sobie pieniądze na wakacyjny wyjazd, ale także pomaga w zdobyciu dotacji unijnej na renowację kamienicy z okresu dwudziestolecia międzywojennego znajdującej się przy ulicy „Koniec świata”, w której sama mieszka z rodziną.
Rodzice dziewczynki są artystami, którzy za wszelką cenę próbują utrzymać się z uprawiania sztuki. Oprócz rodziny Muzyków w starej kamienicy zamieszkują inni dziwaczni lokatorzy m.in. wuj Psuj, ciotka Plotka czy pani Malinowska. Wszyscy mieszkańcy pozostają ze sobą w przyjaznych stosunkach. Pewnego dnia okazuje się, że rodzice Sabiny mają zamiar wyjechać do Francji na tzw. „plener”. W tym samym czasie bohaterka przechodzi krótki, ale intensywny okres buntu, podczas którego próbuje odkryć kim jest i czego tak naprawdę chciałaby od życia – dochodzi do wniosku, że z pewnością nie jest jej pisana kariera artysty. Pragnie raczej twardo stąpać po ziemi jako księgowa i stworzyć najzwyklejszy, tradycyjny dom. W swoich refleksjach Sabina odkrywa to co łączy ją z rodzicami, ale również te czynniki, które świadczą o jej indywidualności i samodzielności. Uświadamia sobie przy tym, że je rodzinna kamienica to nie stary, zniszczony budynek, przypominający slumsy, ale miejsce przepełnione życzliwością, miłością i szacunkiem, a przy tym punkt wspaniałej, wielopokoleniowej wymiany doświadczeń.