Święty Paulin urodził się w 353 r. w pobliżu Bordeaux. Pochodził z możnego rodu patrycjuszowskiego i naprawdę nazywał się Pontius Meropius Anicius Paulinus. Otrzymał gruntowne i wszechstronne wykształcenie. Po ukończeniu szkoły piastował różne urzędy publiczne, był m.in. prawnikiem, senatorem i konsulem. W 381 r. został gubernatorem Kampanii, a jego stolicą był Neapol. To właśnie w Neapolu po raz pierwszy zetknął się bliżej z chrześcijanami, którym od samego początku okazywał dużą życzliwość, budując m.in. hospicjum dla chorych i drogę dojazdową dla pielgrzymów do sanktuarium św. Feliksa.
Prawdy wiary chrześcijańskiej przekazał Paulinowi sam św. Ambroży. W 379 r. poślubił Tharasię, chrześcijankę z Hiszpanii, i wkrótce przyjął chrzest z rąk św. Delfina, biskupa Bordeaux. Małżonkowie mieli syna, który jednak szybko zmarł, i wówczas zdecydowali się złożyć ślub czystości. Podczas wspólnej pielgrzymki do grobu św. Marcina z Tours, Paulin doznał łaski uzdrowienia choroby oczu, co tylko umocniło jego wiarę.
W 394 r. Paulin – za zgodą żony – przyjął święcenia kapłańskie. Sprzedał majątek i w Noli (Włochy) założył swoją pierwszą wspólnotę. Zdobyte pieniądze przeznaczył na wsparcie ubogich