Św. Weronika Giuliani urodziła się 27 grudnia 1660 r. w Mercatello we Włoszech, w zamożnej rodzinie Mancini. Na chrzcie otrzymała imię Urszula. W wieku 17 lat wstąpiła wbrew woli swojego ojca do zakonu klarysek w Citta di Castello. Przyjęła wówczas imię Weronika. W 1668 r. złożyła śluby zakonne. W klasztorze przeszła wszystkie stopnie w hierarchii – była furtianką, kucharką, szatniarką, zakrystianką, a następnie została mistrzynią nowicjuszek (funkcję tę sprawowała przez 33 lata) aż w końcu zajęła stanowisko przełożonej klasztoru.
Św. Weronika z jednej strony wyróżniała się delikatnością i troską wobec sióstr, z drugiej jednak była wymagająca i surowa. Wiele w swoim życiu cierpiała, nie tylko z powodu praktyk pokutnych, ale również z powodu często nawiedzających ją dolegliwości i chorób. Posiadała dar ekstaz i widzeń nadprzyrodzonych. Spowiednik, nie rozumiejąc jej stanów, odczytał je jako opętanie szatańskie oraz jako symulację. Doszło do tego, że zakazał jej przystępować do Komunii świętej, a sprawa została przekazana do rozpatrzenia Kongregacji Św. Oficjum, które po wnikliwym zbadaniu sprawy uznało wiarygodność jej nadprzyrodzonych doświadczeń duchowych. Tę niekomfortową sytuację