Św. Marcin urodził się ok. 316 r. w Panonii (dzisiejsze Węgry) w rodzinie pogańskiej. Jego ojciec był rzymskim trybunem wojskowym. Najprawdopodobniej samo imię Martinus pochodzi od imienia boga wojny, Marsa.
Kiedy Marcin ukończył 15 lat, rozpoczął służbę w wojsku Konstancjusza II. W roku 338 św. jego garnizon został przeniesiony do Galii w okolice Amiens. Pewnego dnia u bram tego miasta okazał miłosierdzie żebrakowi proszącemu o jałmużnę i oddał mu połowę swojego płaszcza. Następnej nocy ukazał mu się Chrystus odziany w tę opończę i mówiący do aniołów: „To Marcin okrył mnie swoim płaszczem”. Pod wpływem wizji Marcin odszedł z armii i przyjął chrzest. Doprowadził także do nawrócenia swoich rodziców. Następnie udał się do Poitiers (Francja), gdzie został uczniem św. Hilarego i przyjął święcenia diakońskie. Po pewnym czasie osiadł na wysepce Gallinaria w pobliżu Genui, gdzie wiódł przez 10 lat życie pustelnika.
Szybko wokół Marcina zaczęli gromadzić się uczniowie i w 361 r. założył pierwszy klasztor w Galii, w miejscowości Liguge. Dziesięć lat później został wybrany – wbrew swojej woli – biskupem Tours. Spośród okolicznych ordynariuszy wyróżniał się ascezą. Zakładał nowe opactwa, które łączyły koncepcję życia mniszego z pracą misyjną. Sam Marcin prowadził chrystianizację prowincji galijskiej. Dał się poznać jako apostoł wsi. Zwalczał herezje, ale dla heretyków był łagodny i chronił ich przed surowymi karami. W ten sposób udało mu się nawrócić wielu pogan. Ponadto uczestniczył w synodach, odwiedzał sąsiednich biskupów, był zaprzyjaźniony ze świętymi: Ambrożym, Wiktorynem i Paulinem z Noli.
Marcin zmarł 8 listopada 397 r. w Candes podczas podróży duszpasterskiej. Jego ciało pochowano w Tours. W pogrzebie brało udział wielu biskupów i kapłanów, około 2000 mnichów i mniszek oraz wielkie tłumy wiernych. Jako pierwszy wyznawca – nie-męczennik – zaczął odbierać cześć świętego w Kościele Zachodnim. Obecnie relikwie św. Marcina spoczywają w bazylice wzniesionej ku jego czci. Jego święto obchodzone jest 11 listopada w Kościele katolickim, a u prawosławnych – 12 października.
W Poznaniu 11 listopada wypiekane są specjalne "Marcinowe" rogale wypełnione makową masą. Na najstarszej ulicy miasta – ul. św. Marcina – obywa się także uroczysta parada.
W ikonografii Marcin z Tours przedstawiany jest w stroju biskupa lub jako żołnierz oddający płaszcz żebrakowi. Jego atrybutami są: dzban, gęś,koń, księga, model kościoła, dwa psy lub żebrak u jego stóp.
Patronat
Św. Marcin z Tours jest patronem Francji, królewskiego rodu Merowingów, diecezji w Eisenstadt, Mainz, Rotterburga i Amiens; Gwardii Szwajcarskie, dzieci, hotelarzy, jeźdźców, kawalerii, kapeluszników, kowali, krawców, młynarzy, tkaczy, podróżników, więźniów, właścicieli winnic, żebraków i żołnierzy.