Księżna kijowska Olga, zwana Mądrą, jest jedyną świętą o tym imieniu. Urodziła się ok. 890 roku w Wybuti, 16 km od Pskowa. Około 903 r. poślubiła księcia Igora z rodu Rurykowiczów. Kiedy jej małżonek zginął w 945 r., Olga objęła rządy w kraju w charakterze regentki za swoje małoletniego syna Świętosława. Jako władczyni była zdecydowana i twarda, co poskutkowało stabilizacją i rozszerzeniem wielkiego księstwa kijowskiego. Niemniej poddani chwalili ją także jako panią miłosierną.
Około 955 r. Olga przyjęła chrzest od wysłanników z Konstantynopola. Dwa lata później sama odwiedziła stolicę wschodniego cesarstwa. Nawiązała także kontakt z cesarstwem zachodnio-rzymskim, dokładniej z Ottonem I, którego prosiła o przysłanie na Ruś kapłanów łacińskich. Cesarz spełnił jej prośbę i wysłał misjonarzy. Dzięki ich działalności w szybkim tempie chrześcijaństwo objęło całą Ruś.
Kiedy Świętosław dorósł i przejął władzę, Olga zajęła się działalnością charytatywną. Niestety w ostatnich latach życia była świadkiem repoganizacji kraju, której głównym sprawcą był jej pierworodny. Błagała Boga o jego nawrócenie. Tradycja podaje również, że wystawiła dwie świątynie: kościół Świętej Trójcy w Pskowie i kościół św. Zofii w Kijowie. Zmarła w 969 roku w wieku ok. 80 lat. Jej relikwie zaginęły w XVIII w.
Wspomnienie świętej Olgi w Kościele katolickim przypada na 11 lipca. W ikonografii przedstawiana jest jako dojrzała kobieta, ubrana w bogato zdobione czerwono-złote szaty książęce i koronę, spod której to na ramiona i plecy opada biała chusta. Najczęściej w prawej dłoni trzyma krzyż.
Księżna Olga, podobnie jak jej wnuk – książę Włodzimierz, została nazwana przez Cerkiew prawosławną „równą apostołom”.