Św. Rita urodziła się około 1380 r. w rodzinie ubogich wieśniaków w Rocca Porena, niedaleko Cascii (Włochy). Na chrzcie otrzymała imię Małgorzata (Rita to jego zdrobnieniem). Była jedynym dzieckiem swoich rodziców i na ich życzenie wyszła za mąż. Małżeństwo nie należało jednak do udanych ze względu na porywczy charakter męża Rity, który zginął w końcu zabity w porachunkach zwaśnionych rodów. Niedługo potem w wyniku epidemii dżumy zmarło jej dwóch synów. Wówczas trzydziestokilkuletnia Rita postanowiła wstąpić do zakonu augustianek, które miały swój klasztor w Cascii. Postawiono jej jednak warunek, że najpierw musi pogodzić skłócone rodziny, zanim zostanie zakonnicą. By wykonać polecenie przełożonej, wdowa musiała odszukać zabójców męża, wybaczyć im i poprosić o wybaczenie. Rita uczyniła to, stając się symbolem kobiety zdolnej do pojednania rodzin.
Ponieważ Rita była analfabetką, to pełniła najniższe posługi w klasztorze. Czyniła to z pokorą i radością; nigdy się nie skarżyła. Pomimo braku wykształcenia, osiągnęła szczyty kontemplacji. Miała szczególne nabożeństwo do Bożej męki. Pewnego dnia podczas adoracji krzyża poprosiła Jezusa, aby dał jej zakosztować cierpienia chociaż jednego ciernia, który ranił Jego Przenajświętszą głowę. Pan wysłuchał zakonnicy i w czasie modlitwy poczuła ona nagle silne ukłucie w czoło. W tym miejscu wytworzyła się bolesna, otwarta rana, która zadawała jej nieznośny ból przez 15 lat, aż do śmierci. Św. Rita była zatem stygmatyczką.
Rita zmarła na gruźlicę 22 maja 1457 r. w Cascii w opinii świętości, gdzie do dziś spoczywa jej ciało. Mimo upływu wieków zachowane jest w nietkniętym stanie. Papież Urban VIII w roku 1628 zatwierdził jej kult, ale uroczysta kanonizacja odbyła się dopiero 24 maja 1900 r. Relikwie św. Rity znajdują się m.in. w kościele św. Katarzyny w Krakowie. Każdego 22 dnia miesiąca odbywa się tam Msza św. i nabożeństwo, w których zawsze uczestniczy około tysiąca osób. Szczególną czcią otaczana jest także we Włoszech, w Ameryce Południowej i na Filipinach. Jej głównym symbolem stała się róża i tradycyjnie przed kościołami, w dniu kiedy odprawiane są nabożeństwa, sprzedaje się te kwiaty. Jan Paweł II nazwał ją „perłą Umbrii”.
W ikonografii św. Rita przedstawiana jest w stroju zakonnym - w czarnym habicie i w białym welonie, z cierniem na czole. Jej atrybutami są: dwoje dzieci, krucyfiks, cierń, figa, pszczoły, róża. Wspomnienie Świętej obchodzone jest 22 maja. Św. Rita jest jedną z najbardziej znanych świętych Kościoła.
Patronat
Św. Rita jest orędowniczką w sprawach trudnych i beznadziejnych. Jest opiekunką wielu dzieł charytatywnych i bractw.
