Opowiadanie Górą „Edek” pochodzi ze zbioru opowiadań „Prawo prerii” z 1999 roku. Tom ten pokazuje pierwsze lata w Polsce po upadku komunizmu. Lata dziewięćdziesiąte były czasem gwałtownych przemian ekonomiczno-gospodarczych. Niewydolny system komunistyczny został zastąpiony przez wolny rynek. Transformacja ustrojowa doprowadziła do gwałtownego wzrostu bezrobocia (spowodowanego upadkiem wielu zakładów pracy), olbrzymiej inflacji i licznych afer finansowych. Przebudowa gospodarki była jednak koniecznością, która ostatecznie zaowocowała wieloma pozytywnymi zmianami. Tytuł „Prawo prerii” nawiązuje do westernu, gatunku literackiego i filmowego, pokazującego życie na Dzikim Zachodzie. Marek Nowakowski, obserwując brutalne niekiedy reguły kapitalizmu, tworzy analogię między latami transformacji ustrojowej a budową społeczeństwa amerykańskiego.
Znaczenie tytułu i jego rola w odczytaniu sensu utworu na przykładzie opowiadania Górą „Edek” Marka Nowakowskiego
Narrator opowiada w zwięzły, sprawozdawczy sposób relacjonuje pozornie nieistotną sytuację na drodze. Obserwuje kierowców samochodów na zakorkowanej ulicy, szukających miejsca parkingowego przy chodniku. Kiedy zwolniło się jedno miejsce, kierowca małego fiata postanowił zaparkować. Z tyłu jednak zablokował mu wjazd inny kierowca – właściciel eleganckiego forda. Próbował wymusić na kierowcy fiata ustąpienie miejsca parkingowego. Nie pomogły klaksony i pokazywanie właścicielowi forda, że to nie on ma prawo do zaparkowania auta w tym miejscu. Agresywne i chamskie zachowanie „Edka” okazało się skuteczne. Zaparkował samochód, ponieważ kierowca fiata w końcu ustąpił. Kiedy wyszedł z auta, nie odezwał się słowem do mającego pretensje właściciela fiata. Tytuł utworu to nawiązanie do „Tanga” Sławomira Mrożka. Jedną z postaci dramatu jest Edek – bezczelny i brutalny cham, który zdobywa władzę w domu dzięki swojej bezwzględności. Podobny do Mrożkowego Edka jest tytułowy bohater opowiadania Marka Nowakowskiego. To człowiek, który przewagę zdobywa siłą i brutalnością. Nie liczy się z prawami i potrzebami innych ludzi, myśli wyłącznie o sobie i swoim interesie. Tacy ludzie są „górą”, co ironicznie stwierdza autor w tytule opowiadania. „Edkowie” nie mają bowiem skrupułów, dlatego łatwiej osiągają wyznaczone cele. Wymuszają na innych ludziach dostosowanie się do ich poglądów i potrzeb. Narrator opowiadania przygląda się tej scenie, jakby była walką zwierząt o dominację. W świecie przyrody wygrywa silniejszy, górą jest wytrwalszy i nie mający zahamowań. Z podobną brutalnością zachowują się niektórzy ludzie i to oni, niestety, osiągają sukcesy.
Znaczenie tytułu i jego rola w odczytaniu sensu utworu na przykładzie „Moralności pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej
Dramat Zapolskiej opowiada o pełnym obłudy życiu mieszczan. Główna bohaterka jest osobą zakłamaną i fałszywą, która przed innymi udaje, że tworzy wspaniałą, wzorcową rodzinę. Tytuł utworu jest więc ironiczny i przewrotny. „Moralność”, którą kieruje się w życiu Dulska, jest przykładem skrajnego zdemoralizowania i braku zasad. Autorka dramatu skupia się na pokazaniu dwulicowości głównej bohaterki i jej wątpliwej „moralności”.