Albert Camus był jednym z przedstawicieli egzystencjalizmu w literaturze. Filozofia egzystencjalna skupiała się na zagadnieniach dotyczących życia ludzkiego. Egzystencjaliści nie stawiali tradycyjnych pytań filozoficznych, np. o naturę rzeczy lub istnienie świata. Interesowali się opisywaniem i komentowaniem ludzkich doświadczeń i wyborów. Fascynowało ich to, że każda jednostka przeżywa życie na w niepowtarzalny i subiektywny sposób. Egzystencjaliści odrzucali wiarę w Boga i religijne sposoby na zrozumienie rzeczywistości. Uważali, że każdy jest osobiście odpowiedzialny za swoje życie i dokonywane wybory. Dostrzegali też absurdalność życia i bezradność jednostki wobec losu. Dziełem egzystencjalistycznym jest powieść-parabola pod tytułem „Dżuma”.
Trudne wybory w sytuacjach krańcowych na przykładzie „Dżumy” Alberta Camusa
Akcja powieści rozgrywa się algierskim Oranie – mieście dotkniętym epidemią dżumy. Wybuch zarazy jest szokiem dla wszystkich mieszkańców. Ludzie na różne sposoby próbują bronić się przed popadnięciem w rozpacz. Miasto zostaje zamknięte i otoczone kordonem sanitarnym. Ludzie nie mogą się ze sobą kontaktować, nie wolno nawet wysyłać listów do bliskich. Rozmyślają więc bez przerwy o przeszłości, za którą tęsknią. Im dłużej trwa epidemia, tym więcej mieszkańców ulega apatii i zniechęceniu. Głównym bohaterem i narratorem utworu jest lekarz Bernard Rieux, który postanawia poświęcić się opiece nad chorymi. Doktor odczuwa głębokie współczucie wobec ludzi, na których spadło niezawinione cierpienie. Nosi w sobie niezgodę na niesprawiedliwość i śmierć. Kontakt z umierającymi osobami pomaga mu zrozumieć swoje powołanie. Decyzje, jakie podejmuje doktor Rieux, wynikają z jego idealizmu i humanizmu. Innym bohaterem, którego zaskakuje epidemia, jest dziennikarz Rambert, przebywający w mieście tymczasowo. Rambert początkowo chce jak najszybciej wydostać się z Oranu, ponieważ nie chce umrzeć. Ostatecznie podejmuje jednak decyzję o pozostaniu w mieście. Stwierdza, że nie chce być sam szczęśliwy, kiedy inni ludzie cierpią i umierają w zamknięciu. Wybiera bycie częścią cierpiącej wspólnoty, solidaryzuje się z mieszkańcami miasta. Bohaterem, który przyjmuje postawę aktywną, jest Jean Tarrou, zamożny mieszkaniec miasta. Według Tarrou prawdziwą dżumą jest zło moralne, które trzeba za wszelką cenę odrzucić. Fascynuje go idea stania się świętym bez wiary w Boga. Bohater ten pomaga chorym, otacza ich opieką, samemu się przy tym zarażając.
Trudne wybory w sytuacjach krańcowych na przykładzie powieści „Rok 1984”
Powieść Orwella pokazuje życie w kraju totalitarnym o nazwie Oceania. Głównym bohaterem utworu jest Winston Smith, szeregowy działacz partii. Smith łamie obowiązujące w Oceanii prawo i zostaje skazany na wielogodzinne tortury. Totalitarna władza chce w ten sposób zniszczyć jego osobowość i wolną wolę. Smith zostaje złamany i wydaje władzom swoją kochankę. Powieść Orwella pokazuje, że w sytuacjach krańcowych nie ma dobrego wyboru.