XVI wiek w dziejach Polski często nazywany jest Złotym Wiekiem. Były to czasy panowania Zygmunta I Starego oraz Zygmunta II Augusta. Polska wtedy obejmowała obszar około 990 tyś km kwadratowych, była jednym z największych państw w ówczesnej Europie – obok Turcji i Rosji. Obszar ten zamieszkiwało około 11 milionów mieszkańców.
Dodatkowo Polska była jedną z potęg militarnych, politycznych i ekonomicznych. Nastąpił szybki rozwój nauki, kultury i sztuki. Wzrosła ilość oraz wielkość miast, rozwinął się handel i rzemiosło. Był to okres wewnętrznego pokoju oraz rozkwitu tolerancji. Natomiast szlachta polska zaczęła się bogacić przez sprzedaż zbóż, międzynarodowa sprzedaż obejmowała również handel drewnem.
W okresie panowania Zygmunta Starego został podpisany traktat krakowski, na mocy którego państwo krzyżackie w Prusach miało zostać przekształcone w księstwo pruskie, które stanowiło lenno Polski. Albrecht Hohenzollern – Wielki Mistrz Zakonu Krzyżackiego, złożył hołd pruski (oficjalny hołd lenny) 10 kwietnia 1525 roku w Krakowie Zygmuntowi I Staremu.
W 1569 roku w Lublinie została dodatkowo podpisana Unia Polsko – Litewska (unia realna, nie jak do tego momentu – personalna), na mocy której
