Amos pochodził z królestwa Judy, z miasta Tekoa. Działał jednak wyłącznie na terenie królestwa północnego, czyli Izraela, w VIII w. przed Chr. Zakłada się, że Księga Amosa została spisana przez samego proroka albo jego bezpośrednich uczniów. Podlegała jednak późniejszym redakcjom i refleksjom.
Pierwsze dwa rozdziały składają się z zapowiedzi sądu nad narodami ościennymi, a także z wyroczni skierowanych przeciwko Izraelowi i Judzie. Amos zapowiada karę, która spadnie na Izraelczyków:
Jedynie was znałem ze wszystkich narodów na ziemi, dlatego was nawiedzę karą za wszystkie wasze winy. (Am 3,2)
W rozdziale 4 Amos wymienia konkretne kary, które Bóg sprowadzi na Izraelczyków, aby Ci do niego powrócili m.in.: klęskę głodu, suszę, zwarzenie zbóż, szarańczę, zarazę.
Tak uczynię tobie, Izraelu, a ponieważ ci to uczynię, przygotuj się, by stawić się przed Bogiem twym, Izraelu! (Am 4,12)
Amos wzywa lud do pokuty. Atakuje formalistyczny kult, bałwochwalstwo i hipokryzję Izraelczyków. Sprzeciwia się również wyzyskowi i nierównościom społecznym np.
Słuchajcie słowa tego, krowy Baszanu, które mieszkacie na górach Samarii: uciskacie biednych, gnębicie ubogich, mówicie do mężów swoich: Przynieś, a będziemy pili! (Am 4,1)
Jest również jednym z tych proroków Starego Testamentu, którzy zapowiadają Dzień Pański (Am 5,16-20). Wskazuje również, że nie wystarczy być Judejczykiem czy Izraelczykiem, aby zapewnić sobie opiekę Boga:
Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli. Wtedy Pan, Bóg Zastępów, będzie z wami, tak jak to mówicie. (Am 5,14)
Amos miał wizję pionu ołowianego. Bóg zapowiedział, że opuści ten pion na naród wybrany i, że więcej grzechów już Izraelitom nie przepuści. Wizja dojrzałego owocu wskazuje, że Boża cierpliwość się wyczerpuje, a lud „dojrzał do kary” (Am 8,2).
W Księdze Amosa zawarta jest także idea Boga, który nie jest już tylko Bogiem Izraela, ale kieruje wszystkimi ludźmi. Wszystkich obejmuje kara za przewinienia, zasady sprawiedliwości nie dotyczą wyłącznie narodu wybranego. Takie ujęcie Boga jest ujęciem uniwersalistycznym:
Czyż nie jesteście dla Mnie jak Kuszyci wy, synowie Izraela? - wyrocznia Pana. Czyż Izraela nie wyprowadziłem z ziemi egipskiej jak Filistynów z Kaftor, a z Kir - Aramejczyków? (Am 9,7)
Księga kończy się przepowiednią przyszłej odnowy i błogosławieństwa. Uratowani zostaną jednak tylko nieliczni (Am 3,12).
Amos wywarł wpływ na proroka Jeremiasza oraz Ezecheila. Jest cytowany również w Ks. Tobiasza (Tb 2,6 to cytat Am 8,10).