Księga Nehemiasza nie jest autorstwa Nehemiasza, ale nosi taki tytuł od głównego "bohatera" Księgi. Należy do ksiąg historycznych. Powstała w IV w. przed Chrystusem. Początkowo razem z Księgą Ezdrasza stanowiła jedną całość - były połączone jeszcze w Septuagincie (chodzi o 2 Ezd, gdyż w Septuagincie 1 Ezd to apokryf). W Wulgacie Księga 2 Ezd to Księga Nehemiasza. Autor Księgi pozostaje nieznany, akcentuje się jednak podobieństwo Księgi Ezdrasza i Księgi Nehemiasza do Księgi Kronik.
Zarówno Księga Ezdrasza, jak i Księga Nehemiasza mówią o odbudowie gminy żydowskiej w Jerozolimie (i w Judzie) po powrocie Izraelitów z niewoli babilońskiej.
Nehemiasz żył w Babilonie, gdzie pracował jako urzędnik królewski. Król zezwolił jednakże na jego powrót do Jerozolimy. Kiedy Nehemiasz powraca do Jerozolimy zastaje trudną sytuację:
Ale teraz rzekłem do nich: Widzicie nędzę, w jakiej się znajdujemy: Jerozolima jest spustoszona, a bramy jej spalone ogniem. Nuże! Odbudujmy mur Jerozolimy, abyśmy nie byli nadal pośmiewiskiem! (Ne 2, 17)
Rozpoczęto odbudowę muru. Z Żydów drwili Sanballat (Samarytanin) i Tobiasz (Ammonita); starali się oni udaremnić pracę Izraelitów i rozważali najazd. Nehemiasz jednak