Na początku IX w. powstało słowiańskie Państwo Wielkomorawskie ze zjednoczonych plemion zamieszkujących w dorzeczu Dyi oraz Moraw. Połączenia poszczególnych plemion dokonał Mojmir, jeden z władców morawskich, około roku 830. Nowo powstałe państwo pozostawało pod zwierzchnictwem królów frankijskich. Ponieważ po śmierci Karola Wielkiego państwo Franków zostało podzielone między jego trzech synów, wszelkimi kwestiami na obszarze Moraw zajmował się Ludwik Niemiecki. On też, po śmierci Mojmira w roku 846, osadził na tym obszarze jego syna – Rościsława.
Nowy władca był zwolennikiem chrystianizacji. Pragnął również uniezależnić się od zwierzchnictwa Franków. Taki obrót sytuacji niepokoił Ludwika Niemieckiego, który aby ostatecznie podporządkować sobie Morawy, wyprawił się zbrojnie w roku 855 przeciwko Rościsławowi. Cała kampania króla frankijskiego zakończyła się jednak klęską i pozwoliła tym samym władcy Państwa Wielkomorawskiego uniezależnić się od Niemiec.
Rościsław pragnąc przyjąć chrzest zwrócił się o pomoc do Bizancjum. Dwaj zakonnicy z cesarstwa wschodniego – Cyryl i Metody rozpoczęli swoją misję w roku 863. Stworzyli oni pismo słowiańskie, przetłumaczyli fragmenty pisma świętego oraz część tekstów liturgicznych. Po śmierci zakonników w skutek narastających konfliktów spowodowanych ich działalnością misyjną, ich uczniowie w roku 885 zostali wygnani z Moraw.
W kolejnych latach Państwo Wielkomorawskie przeżywało ciężki kryzys spowodowany głównie konfliktem z monarchią karolińską. Oprócz tego książę Rościsław popadł w konflikt ze swoim siostrzeńcem – Świętopełkiem. Ten ostatni wydał zdradziecko swojego wuja w ręce Bawarów. Rościsław został postawiony przed sądem, który skazał go na karę śmierci. Ostatecznie wyrok został zmieniony – oślepiono go i zamknięto w klasztorze. Cała sytuacja doprowadziła do ponownego zwierzchnictwa Franków nad Morawami.
Po kilku latach konfliktów oraz zmagań, w roku 847 Morawy wywalczyły ponownie swoją niepodległość. Za swojego władcę uznali Świętopełka, skonfliktowanego ówcześnie z Karolingami. Rozpoczęła się również ekspansja terytorialna Państwa Wielkomorawskiego – opanowano Śląsk oraz podano zwierzchności kraj Wiślan.
Sytuacja zmieniła się, gdy nad Dunajem pojawili się Węgrzy. Od roku 892 Niemcy korzystali z ich pomocy w walce z Świętopełkiem. Książę Morawski potrafił jednak opanować niedogodną sytuację, zmieniła się ona po jego śmierci w roku 895, kiedy to Państwo Wielkomorawskie było rozdarte wewnętrznie, głównie przez pretendentów do władzy. Ostatecznie w roku 906 osłabione państwo poddało się naciskowi ze strony węgierskiej i upadło po przegranej kampanii wojennej.