Akcja sztuki rozgrywa się w miejscowości o nazwie Kozłowice. Bohater Dyapanazy Nibek właśnie pochował swoją zmarłą żonę i do opieki dwóch córek (Amelki i Zosi) zatrudnia swoją kuzynkę, nauczycielkę muzyki. Dziewczynki wpadają na pomysł by urządzić w domu seans spirytystyczny. W wyniku tej akcji, w domu pojawia się duch ich zmarłej mamy – Anastazji, jednak zjawisko to nie wzbudza zdziwienia u żadnego z domowników. Podczas seansu obecna jest również kucharka i kuzyn Jęzory Pasiukowski. W międzyczasie okazuje się, że Dyapanazy sam zabił swoją małżonkę gdy odkrył, że zdradzała go z Pasiukowksim. Zjawa Anastazji przedstawia swoją wersje wydarzeń – owszem, miała romans, ale jej kochankiem był Ignacy Kozdroń, a sama kobieta zmarła w wyniku choroby. By wyjaśnić tę sytuację Nibek posyła po Kozdronia. Były kochanek jest przerażony widmem Anastazji i zostaje wyniesiony do kancelarii.
Następnego dnia akcja przenosi się na zewnątrz dworku. Pasiukowski dostaje natchnienia i próbuje stworzyć wiersz. Nagle przy śniadaniowym stole znów pojawia się widmo Anastazji i prosi o posiłek i wódkę. Duch kontynuuje rozważania o swojej śmierci z dnia poprzedniego. Zdradza, że przed śmiercią zażyła opium i rzeczywiście mogła zostać wykorzystana przez Jęzorego ale tego nie pamięta Kobieta nakazuje kochankom pogodzić się ze sobą oraz zostawia im jako lekturę swój pamiętnik pisany za życia – zawiera on opis marzeń erotycznych Anastazji. Jęzory odczytuje dumnie swój wiersz, którego tematem jest śmierć dziewczynek. Widmo matki zalewa się łzami, a gdy zostaje sama z córkami, nakazuje im wypić ze spiżarni tajemniczy brązowy napój.
Akcja dramatu znów przenosi się do wnętrza domu. Trzej mężczyźni (mąż i kochankowie) czytają pamiętnik Anastazji. W pewnym momencie sam na sam zostaje widmo i Jęzory – wówczas kobieta wyznaje mu miłość, przed którą się zawzięcie broniła w obliczu śmierci. Anastazja chciałaby aby kochanek był szczęśliwy dlatego proponuje by związał się z kuzynka Anetą, zajmująca się jej córkami. Swaty się udają i zakochana para odchodzi do innego pokoju. Tymczasem Amelia i Zosia wypijają płyn, który okazuje się trucizną. Dziewczynki umierają, a zrozpaczony tym faktem Nibek popełnia samobójstwo. Pozostali domownicy siadają do kolacji, a cała rodzina duchów udaje się na zawsze „ do lepszego świata”.