Pałac Saski jest nazywany symbolem nieodbudowanej warszawy. Jego historia rozpoczyna się już w XVII wieku, kiedy to poeta Jan Andrzej Morsztyn zasypał za pozwoleniem króla Jana Kazimierza części fosy i rozsypał Wał Zygmuntowski w związku z planowaną budową najpierw dworu, a później pałacu.
W tym samym miejscu powstał piękny barokowy pałac będący efektem pracy architekta Wazów Giovanniego Battistę Gisleniego.
Czasy saskie
W 1713 roku August II Mocny zakupił pałac od córki Morsztyna i rozpoczął jego przebudowę. Wzorując się na Wersalu urządził tam królewską rezydencję. Budowlę zaczęto nazywać Pałacem Saskim. Po śmierci króla Augusta III w 1763 roku stracił on status królewskiej rezydencji. Pałac podupadł w czasie powstania kościuszkowskiego, do 1797 roku pałac stanowił własność elektorów saskich. Sporą część pomieszczeń zaczęto wynajmować jako lokale mieszkalne.
XIX wiek
Na początku XIX wieku w Pałacu Prusacy urządzili liceum. Uczył w nim m.in. Mikołaj Chopin, dlatego też jego rodzina zamieszkała na II piętrze budynku. Plac Saski, który bardzo spodobał się księciu Konstantemu, stał się miejscem codziennych musztr i parad wojskowych. Budynek uległ zniszczeniu w czasie powstania listopadowego.
W latach 1838-1842 nastąpiła gruntowna przebudowa Pałacu w stylu klasycystycznym. Powstały wtedy dwa odrębne budynki, każdy z osobnym dziedzińcem. W miejscu korpusu głównego wzniesiono kolumnadę, która połączyła plac z ogrodem.
W 1841 roku na Placu Saskim ustawiono obelisk poświęcony „Polakom poległym w 1830 roku za wierność swemu monarsze”. W 1864 roku Pałac Saski zakupiły rosyjskie władze wojskowe, mieścił się w nim Zarząd Warszawskiego Okręgu Wojennego.
Niepodległa Polska
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Pałac stał się siedzibą Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, który został przemianowany na Sztab Główny w 1928 roku. Przeprowadzono gruntowny remont całego budynku. Wymurowano podziemny tunel komunikacyjny łączący oba skrzydła Pałacu. W budynku Sztabu Głównego mieściło się Biuro Szyfrów, miejsce pracy kryptologów, którzy złamali szyfr niemieckiej Enigmy. W 1923 roku przed Pałacem Saskim stanął pomnik księcia Józefa Poniatowskiego, zaś 2 listopada 1925 roku pod pałacową kolumnadą umieszczono Grób Nieznanego Żołnierza. W okresie międzywojennym plac przed Pałacem, nazywany placem Marszałka Józefa Piłsudskiego, był miejscem obchodów najważniejszych uroczystości państwowych.
II wojna światowa
W czasie II wojny światowej Pałac Saski zajmował Wehrmacht. Od 1940 roku zmieniła się również nazwa Placu na Adolf Hitler Platz. W 1944 roku Pałac został wysadzony w powietrze. Ocalał jedynie fragment kolumnady z Grobem Nieznanego Żołnierza.
Współcześnie
Po wojnie plac odgruzowano i nazwano go Placem Zwycięstwa. Odrestaurowano zachowany relikt pałacowej kolumnady z Grobem Nieznanego Żołnierza. W 2009 roku upamiętniono rocznicę mszy świętej odprawianej przez Jana Pawła II na Placu Zwycięstwa w 1917 roku krzyżem w miejscu, gdzie stał papieski ołtarz. Plac Marszałka Józefa Piłsudskiego powrócił do swojej przedwojennej nazwy w 1990 roku.