Michał Korybut Wiśniowiecki – Pochodzenie
W roku 1660 zawarto pokój w Oliwie, kończący wojnę polsko – szwedzką, zapoczątkowaną w roku 1655 – Potop Szwedzki. Ten konflikt zbrojny wykazał słabość Rzeczpospolitej oraz brak odporności organizmu państwowego wśród całego społeczeństwa. Jednym ze skutków potopu była kolejna wolna elekcja. Po dynastii Wazów w roku 1669 wybrano nowym królem Michała Korybuta Wiśniowieckiego – władcę narodowego „piasta”.
Michał Korybut Wiśniowiecki urodzony 31 maja w roku 1640 w Białym Kamieniu pochodził z rodu Wiśniowieckich. Jego ojcem był Jeremi Michał Korybut Wiśniowiecki a matką była Gryzelda Zamoyska. To właśnie m. in. dzięki legendarnym dokonaniom wojennym swojego ojca został królem polskim.
Drugim czynnikiem, który miał wpływ na jego elekcję był podkanclerzy oraz biskup chemiński Andrzej Olszowski. W swoich działaniach nie chciał on bowiem doprowadzić do wyboru kandydata francuskiego – księcia Ludwika Conde. Ostatecznie dzięki rozdzieleniu elektorów na dwa obozy, Michał Korybut Wiśniowiecki został wybrany nowym królem Polski.
Ponadto Olszowski doprowadził również do małżeństwa Michała z Elżbietą z dynastii Habsburgów. W efekcie cały praktycznie okres panowania Wiśniowieckiego upłynął pod hasłem walki dwóch zwalczających się obozów politycznych – prohabsurski oraz profrancuski.
Michał Korybut Wiśniowiecki – Lata panowania
Michał Korbut Wiśniowiecki jest oceniany najczęściej jako mierny, nieudolny władca, który pozwalał traktować się swoim najbliższym współpracownikom instrumentalnie. Miał być pozbawiony jakichkolwiek umiejętności, a nawet jeśli takie już posiadał – nie potrafił ich w żaden sposób wykorzystać. Sporą jednak część negatywnego wizerunku Wiśniowiecki zawdzięczał ówcześnie swojemu następcy – Janowi III Sobieskiemu.
Z ważniejszych wydarzeń na okres jego panowania przypada wojna polsko – turecka w II połowie XVII wieku. Wówczas też został zapoczątkowany trzydziestoletni okres walk. W roku 1672 zawarto z Turcją skrajnie niekorzystny rozjem w Buczaczu. Na jego mocy strona polska utraciła liczne terytoria.
W skutek zatrucia żołądkowego Michał Korybut Wiśniowiecki zmarł 10 listopada w roku 1673, w pałacu arcybiskupskim we Lwowie. 19 maja w kolejnym roku nowym monarchą został – Jan III Sobieski. Wnętrzności Wiśniowieckiego wmurowano w jedną ze ścian katedry we Lwowie, a jego serce pochowano w klasztorze kamedułów na Bielanach w Warszawie.
W dniu koronacji Sobieskiego (31 stycznia w roku 1676) doczesne szczątki Wiśniowieckiego pochowano w katedrze Wawelskej wraz z prochami jego poprzednika – Jana II Kazimierza Wazy.