Aleksy Dawidowski (Alek), Jan Bytnar (Rudy) i Tadeusz Zawadzki (Zośka) to główni bohaterowie „Kamieni na szaniec” Aleksandra Kamińskiego. W przededniu wybuchu wojny mają osiemnaście, dziewiętnaście lat, są absolwentami jednego z warszawskich gimnazjów. Domy, z których pochodzą, to miejsca szczęśliwe, pełne miłości. Ci młodzi, pełni energii ludzie mają swoje plany na przyszłość. Marzą o dokonaniu rzeczy niezwykłych. Należą też do harcerstwa. Punktem przełomowym w ich życiu jest 1 wrzenia 1939 roku – dzień wybuchu II wojny światowej.
Wspólną cechą Alka, Rudego i Zośki jest patriotyzm. Biorą czynny udział w akcjach sabotażowych, potem – dywersyjnych. Nie wahają się stanąć w obronie ojczyzny. Z narażeniem życia własnego i bliskich podejmują walkę z okupantem.
To ludzie niezwykle odważni. Początkowo walczą z wrogiem w służbie Małego Sabotażu, rysując na murach stolicy „kotwice”, „żółwie”, wypisując antyhitlerowskie hasła. W końcu jednak sięgają po broń, przechodząc do śmiałych działań dywersyjnych. Bez trwogi podejmują kolejne wyzwania. Wysadzają tory kolejowe, uwalniają więźniów, likwidują posterunki niemieckiej policji.
Wartością nadrzędną dla Rudego, Alka i Zośki jest także braterstwo. Nigdy nie porzucają towarzyszy w potrzebie. Dlatego też oczywista jest dla nich konieczność uwolnienia Rudego. Cel ten osiągają w brawurowej Akcji pod Arsenałem.
Bohaterowie powieści Aleksandra Kamińskiego to ludzie, którzy „w tych niesamowitych latach potrafili żyć pełnią życia". Tak w czasie pokoju, jak i w latach wojny stanęli na wysokości zadania, służąc Polsce. Choć za swe oddanie zapłacili najwyższą cenę (Alek i Zośka zginęli na skutek postrzału, a Rudy w wyniku tortur), pozostają postaciami budzącymi podziw i godnymi najwyższego szacunku.
Przykładowa charakterystyka - charakterystyka Rudego
Przykładowa charakterystyka - charakterystyka Balladyny
Przykładowa charakterystyka porównawcza
Przykładowa autocharakterystyka