 |
| K. Przerwa-Tetmajer (przed 1939)/ audiovis.nac.gov.p |
Kazimierz Przerwa-Tetmajer urodził się w 1865 roku w Ludźmierzu na Podhalu. Jego ojciec był właścicielem Ludźmierza i marszałkiem powiatu nowotarskiego, brał udział w powstaniu listopadowym. Starszym przyrodnim bratem Kazimierza był Włodzimierz Tetmajer, znany malarz i działacz ludowy.
Przerwa-Tetmajer kształcił się w krakowskim Gimnazjum św. Anny. W 1883 roku po utracie zadłużonego majątku cała rodzina przeniosła się do Krakowa. Tu też w 1884 Kazimierz rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Zadebiutował w roku 1886 poematem „Illa”. Utrzymywał się z pracy literackiej i dziennikarskiej, pisał poematy i wiersze, publikował w: „Kurierze Warszawskim”, „Kurierze Lwowskim”, „Tygodniku Ilustrowanym i w „Czasie”. W 1888 roku został uhonorowany nagrodą literacką za wiersz ku czci Mickiewicza, a rok później za kolejny – tym razem ku czci Kraszewskiego. W 1891 roku wyjechał z Krakowa i od tego czasu nie miał stałego miejsca zamieszkania. Bywał we Lwowie, w Warszawie, Krakowie, Zakopanem i w zagranicznych kurortach. Należał do grona członków Towarzystwa Tatrzańskiego.
Wydał łącznie osiem tomów „Poezji”, sławę zyskał pod koniec XIX wieku, głównie za sprawą