Biografia
Rosyjski poeta urodzony 3 października 1895 roku w Konstantiowie. Pochodził z rodziny chłopskiej, która jednak porzuciła go w dzieciństwie – został wychowany przez swoich dziadków. W 1912 roku wyjechał do Moskwy, gdzie pracował jako korektor w drukarni. Studiował również na tamtejszym uniwersytecie. W 1915 roku udał się do Petersburga, gdzie poznał kilku poetów m.in. Klujewa, Biełego i Błoka. Niektórzy z nich bardzo pomogli Jesieninowi na początku jego literackiej kariery. Poeta zamieszkał z Klujewem, z którym stworzył nieformalną grupę poetów wiejskich.
W roku 1916 wcielono go do armii, jednak na krótko, gdyż w 1917 Rosja porzuciła działania wojenne po rewolucji październikowej. Siergiej Jesienin początkowo popierał ruch rewolucyjny jednak potem krytykował bolszewizm, również w swojej twórczości.
Jest jednym z autorem manifestu tzw. imażynizmu – kierunku poezji rosyjskiej głoszącego postulat obrazowości i intuicyjności w sztuce. Myśl ta wywodziła się z ruchu futurystycznego. Razem z Jesieninem tworzyli go Anatolij Marienhof oraz Szerszeniewicz. Poeta był żonaty aż pięciokrotnie – z każdego związku miał kilkoro dzieci. Przez ostatnie lata życia twórca prowadził raczej tryb hulaki, wtedy również powstały jego najsłynniejsze utwory literackie. W 1925 roku ożenił się z wnuczką Lwa Tołstoja – Sofią. Tego samego roku popadł w depresję, w wyniku której skierowano g na specjalistyczne leczenie. Śmierć Jesienina owiana jest tajemnicą i kontrowersjami – został znaleziony jako wisielec w hotelu w Leningradzie. Niektórzy uważają to za samobójstwo, inni twierdzą, że zginął z rąk służb specjalnych zajmujących się kontrwywiadem. Jego śmierć nastąpiła 28 grudnia 1925 roku, podczas przepustki na święta ze szpitala psychiatrycznego.
Twórczość
W swojej twórczości Siergiej Jesienin starał się łączyć motywy pochodzące z rosyjskiej tradycji ludowej z elementami mitologii greckiej. W jego utworach można było również odnaleźć przypisanie wysokiej pozycji rosyjskiemu chłopstwu i w ogóle takiemu typowi życia. W późniejszym dorobku pisał w nastroju katastroficznym, wyrażając wyobcowanie współczesnego człowieka. Pojawiały się motywy anarchizmu i buntu wobec świata, wynikające z tęsknoty za dawnym kształtem ojczyny.
Wybrane poematy Jesienina:
1918 - Inonia
1920 - Spowiedź chuligana
1921 - Pugaczow
1924 - Ruś odchodząca
1924 - Ballada o dwudziestu sześciu
1925 - Czarny człowiek
Wybrana poezja:
1916 - Radunica
1918 - Sielskij czasosłow
1921 - Trierjadnica
1921 - Spowiedź chuligana
1923 - Wiersze skandalisty
1925 - Motywy perskie
Siergiej Jesienin jest również autorem jednej powieści pt. Jar, jednak nie spotkała się ona z pozytywną opinią środowiska krytycznego.
 |
| Siergiej Jesienin, autor: Katarina Grub/www.wikipedia.org.pl |