 |
| Felix Nadar - Charles Baudelaire (1855) |
Charles Baudelaire urodził się w 1821 roku w Paryżu. Jego ojciec, były ksiądz rzymskokatolicki, zmarł, kiedy chłopiec miał 6 lat. Matka ponownie wyszła za mąż – za oficera Jacquesa Aupicka – i cała rodzina przeniosła się do Lyonu. Mimo trudności w szkole (był nawet usunięty), Baudelaire w 1839 r. zdał maturę w trybie eksternistycznym i w 1841 r. rozpoczął studia prawnicze. Jednak jego zainteresowania zmierzały raczej w stronę literatury.
Baudelaire wiele czasu spędzał w towarzystwie artystów (poznał m.in. Balzaca i Nervala), prowadząc bujne życie towarzyskie. Budziło to zaniepokojenie rodziny – ojczym zdecydował się wysłać go do Indii, by tam uczył się handlu. Baudelaire jednak nigdy do Indii nie dotarł. Sztorm zaniósł jego statek do wybrzeży Mauritiusa. Ponieważ Charles właśnie osiągnął pełnoletniość, zażądał spadku po ojcu, po czym zerwał kontakty z rodziną i zamieszkał w Paryżu.
W stolicy Francji wiódł życie zamożnego dandysa. Związał się z Jeanne Duval – Mulatką, niewysokiej klasy aktorką. Ich związek należał do burzliwych, pełnym dramatycznych rozstań i powrotów. Spadek po ojcu pozwalał Baudelaire'owi na wystawne życie i oddanie się pasji, jaką była dla niego poezja. Długo jednak