Geneza i wydania
Dzienniki Marii Dąbrowskiej po raz pierwszy w całości zostały opublikowane w 2009 roku. Była to edycja wspomnień pisarki spisywanych w latach 1914-1965. Tak późne wydanie zbioru wynika z własnej woli Dąbrowskiej, która w swoim testamencie zastrzegła, że można je wydać dopiero w czterdzieści lat po jej śmierci. Wcześniej mogły ujrzeć światło dziennie jedynie we fragmentach. Dzięki spółdzielni wydawniczej „Czytelnik” w 1988 i 2000 roku ukazały się dwie, kilkutomowe edycje.
Gdy nadszedł czas możliwości opublikowania całości wspomnień, trudno było znaleźć oficynę, która podjęłaby się wyzwania wydania tak obszernego dzieła. Jedna z edycji (niskonakładowa) wyszła dzięki finansowaniu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Pełna edycja zawiera nie tylko tekst dziennika, ale również szerokie opracowani edytorskie. Pracowało przy nim wielu specjalistów – w pracę nad książka zaangażowały się takie instytucje jak Instytut Adama Mickiewicza czy Biblioteka Narodowa i Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego.
Tajemne zapiski
W latach zapisywania wspomnień przez Marię Dąbrowską, nikt nie widział o ich istnieniu. Już sam fakt zastrzeżenia co do daty ich wydania przez pisarkę