Dramat romantyczny i narodowy. Omów zagadnienie na podstawie Dziadów części III Adama Mickiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst

Myśliciele epoki romantyzmu na nowo zinterpretowali pojęcie narodu. W XIX wieku naród zaczął być traktowany jako wspólnota wartości, oparta na tym samym języku, podobnych wartościach, obyczajach i folklorze. Fundamentem jedności narodu jest – według romantyków – kultura, nie zaś polityka. Zgodnie z tą wizją przewodnikiem społeczności może być wybitny artysta, obdarzony szczególnym darem przewidywania przyszłości i rozumienia przeszłości. Na tej podstawie powstała koncepcja poety-wieszcza, który ma do odegrania ważną rolę w polityce i życiu społecznym. Jednym z najwybitniejszych polskich utworów romantycznych jest cykl dramatyczny „Dziady” Adama Mickiewicza.

„Dziady część III” jako dramat romantyczny i narodowy

Dramat Mickiewicza w niezwykle poruszający sposób przedstawia męczeństwo narodu polskiego, który próbuje wyzwolić spod władzy okrutnych zaborców. Polacy, zwłaszcza przedstawiciele młodego pokolenia, podejmują liczne próby walki narodowowyzwoleńczej. Ich pragnienie wolności i niezależności jest bezwzględnie tłumione przez Rosjan. Młodzi studenci są zsyłani na Sybir w strasznych warunkach, przetrzymywani w więzieniach, bici i torturowani. Pozostają wierni patriotycznym ideałom mimo wszystko. Nie wszyscy Polacy opisani w „Dziadach” zachowują się w bohaterski sposób. Mickiewicz wiarygodnie i realistycznie portretuje całe ówczesne społeczeństwo polskie. Niektórzy Polacy, np. przedstawiciele wyższych sfer, dopuszczają się jawnej zdrady, wysługując się zaborczej władzy. Spora część społeczeństwa była uległa wobec Rosjan i nie przejmowała się prześladowaniami spiskującej młodzieży. Oprócz uwięzionych młodzieńców ważnymi przedstawicielami środowiska patriotycznego są także ksiądz Piotr, wzór patrioty i katolickiego kapłana oraz Pani Rollisonowa, bez reszty oddana synowi matka-Polka. „Dziady” są typowym utworem romantycznym. Głównym bohaterem dramatu jest poeta i buntownik, Konrad, który pragnie zostać narodowym wieszczem. Bohater przechodzi przemianę – zmienia się z nieszczęśliwego kochanka w żarliwego patriotę. Jest samotnikiem i bezkompromisowym indywidualistą, czuje się lepszy od reszty społeczeństwa, ale jednocześnie szczerze pragnie zaangażować się w walkę narodowowyzwoleńczą. W „Dziadach” pojawiają się typowe dla epoki romantyzmu motywy, np. walka dobra ze złem o duszę człowieka czy motyw snu i proroczego widzenia.

„Kordian” Juliusza Słowackiego jako dramat narodowy i romantyczny

Kordian, podobnie jak mickiewiczowski Konrad, przechodzi życiową metamorfozę. Porzuca tożsamość zawiedzionego kochanka i zostaje gorliwym patriotą. Jego celem życiowym staje się zabicie cara. Kordian ponosi jednak porażkę, pokonują go jego własne ograniczenia. Za próbę zamachu na władcę zostaje uwięziony i skazany na śmierć. Tytułowy bohater dramatu Słowackiego prezentuje typowe dla romantyzmu cechy. Jest samotny, przeżywa duchowe rozterki i dramaty, nieszczęśliwie się zakochuje. W końcu odnajduje sens życia w poświęceniu się sprawie narodowej.

Polecamy również:

Komentarze (0)
Wynik działania 2 + 1 =
Ostatnio komentowane
na czym polegają te fundacje i stowarzyszenia? brakuje tu wyjaśnienia i jakiegoś przyk�...
• 2024-11-05 17:38:04
Głupota w tekście! Janusz i Agnieszka się nie związali, bo byli bardzo bliskim kuzynos...
• 2024-10-27 17:40:49
Super
• 2024-10-21 17:09:20
Bardzo trudne.
• 2024-10-21 13:31:17
Dziękuję za krótką acz treściwą syntezę :)
• 2024-09-24 21:14:03