Stan pokoju istniejącego na zewnątrz oraz wewnątrz państwa, w starożytnym Rzymie określano pojęciem Pax Romana. Stan jaki zapanował przez pewien okres czasu po wielkich podbojach mongolskich, za wzorem antycznym można określić jako Pax Mongolica. W tym czasie rozkwitał handel oraz zróżnicowane religie. Na skutek w pełni tolerancyjnego podejścia Mongołów do spraw związanych z poszczególnymi wyznaniami, wielu misjonarzy mogło bezpiecznie podróżować.
Ta sama sytuacja odnosiła się do wielkich podróżników jak chociażby Marco Polo, który mógł w ówczesnym czasie za sprawą Mongołów podróżować we wszystkich kierunkach bez jakiejkolwiek obawy. Natomiast Ibn Batuta – sudański podróżnik, miał możliwość przebycia drogi z Konstantynopolu na półwysep Dekan, a z Chin na Cejlon i do Indonezji.
W roku 1289 do Kanbalyku przybył Franciszkanin, któremu podczas jego misji udało nawrócić się tysiące osób na chrześcijaństwo. Inny zakonnik – Sawma, zasłynął ze swoje podróży z Azji Środkowej do Paryża.
Ponad to, dzięki pokojowi zaprowadzonemu przez Mongołów, bezpieczeństwo na drogach było zapewnione. W efekcie okres Pax Mongolica stał się złotym czasem dla handlu, kupcy z poszczególnych krajów mogli spokojnie przewozić swoje dobra i liczne towary, korzystając m. in. z Jedwabnego Szlaku. Europejczycy pierwszy raz wtedy zapoznali się z papierowi pieniędzmi.
Poza tym mieszkańcy europy w tym okresie przejęli od Chińczyków umiejętność druku, dzięki czemu w XV w. powstała pierwsza książka Gutenberga. Swobodny kontakt pomiędzy poszczególnymi cywilizacjami, doprowadził również do rozwoju w kwestiach nie tylko drukarstwa ale również wojskowości, budowy statków czy też żeglarstwa. Dodatkowo rozwinęły się wówczas sztuki piękne oraz architektura Środkowego Wschodu.
Rozwinęły się również kontakty handlowe Japonii z państwami z obszarów południowo – wschodnich. Z Chin do Europy sprowadzono wiele nieznanych do tej pory towarów, jak np. Spaghetti. Za sprawą pierwszych wypraw podróżniczych, w kolejnych latach odbyła się wyprawa Magellana dookoła świata oraz odkrycie Ameryki przez Kolumba, szukającego nowej drogi do Indii.
Są to jednak skutki pozytywne powstania Wielkiego Imperium Mongolskiego. Jednak w czasie prowadzenia polityki podbojów przez kolejnych wielkich chanów, zniszczono doszczętnie dziesiątki tysięcy miast. Ośrodki w których rozwijała się różnorodna kultura zostały zrównane z ziemią.
Poza tym walki jakie prowadzili Mongołowie, wpłynęły w sposób drastyczny na liczbę, przyrost oraz rozkład ludności w poszczególnych obszarach świata. „3 miliony ludzi którzy zostali zabici w Iranie, Iraku i Afganistanie do 1350 roku, stanowiły 30 procent populacji tych krajów. Wojenne straty Birmy obejmowały 10 procent jej populacji, Korei 19 procent, Chin 30 procent” ( Baabar. Dzieje Mongolii).
Jednym ze skutków panowania mongolskiego w krajach Europy Zachodniej, był regres cywilizacyjny na kilka wieków. Sytuacja ta dotyczyła w szczególności Rusi. Tam też najszerzej upowszechnił się mongolski typ kultury politycznej. Nastąpiły zmiany w mentalności społecznej oraz zanik etosu rycerskiego.
Dla Polski najazd mongolski odznaczył się przede wszystkim zniszczeniem znacznej części kraju. W efekcie nastąpił również znaczny spadek populacji ludności, który stał się przyczyną procesu osadnictwa, a w jego ramach kolonizacji niemieckiej, która kierowała się głównie do powstających miast.