![]() |
Dante Gabriel Rossetti „Prozerpina” (1874) |
Symbolizm jako kierunek w sztukach plastycznych i literaturze zapoczątkowany został w II połowie XIX stulecia. U jego podstaw legło przeświadczenie, iż świat poznawany przez człowieka jest tylko pozorny, a w jego głębi (pod tym, co dostępne ludzkiemu poznaniu) kryją się prawdziwe wartości, których nie da się pojąć za pomocą rozumu bądź zmysłów (kryzys naukowego światopoglądu).
W przypadku takiego pojmowania rzeczywistości niemożliwe staje się także wyrażanie jej za pomocą tradycyjnego języka. Jej istotę można oddać tylko poprzez symbole – wieloznaczne przedstawienia wymykające się stałej i jednoznacznej interpretacji.
Samo pojęcie „symbolizm” po raz pierwszy użyte zostało w 1886 r. i było tytułem manifestu, opublikowanego we francuskim „Le Figaro”, nowej grupy artystycznej – francuskich poetów, którzy właśnie z symboli budowali płaszczyznę wyrażania w swoich wierszach.
Symbolizm w literaturze
Wiersze symbolistów stanowiły nową jakość w ówczesnej literaturze. Były zaprzeczeniem dokonań parnasistów (grupa francuskich poetów kładących wielki nacisk na stronę formalną poezji i najbardziej ceniących jej opisowe formy), realistów i naturalistów. Dla symbolistów świat realny nie miał