 |
| Józef Ignacy Kraszewski (ok. 1880 r.) |
Polski powieściopisarz, publicysta, historyk i działacz polityczny.
Urodził się 28 lipca 1812 roku w Warszawie. Pochodził z rodziny ziemiańskiej, był najstarszym z pięciorga rodzeństwa. Wychowywał się pod okiem babki i prababki w majątku w Romanowie, później kontynuował edukację w szkołach w Białej Podlaskiej, Lublinie i Świsłoczy, gdzie zdał maturę. W 1829 roku podjął studia medyczne na Uniwersytecie Wileńskim, ale po niedługim czasie przeniósł się na wydział filologiczny.
W czasach studenckich publikował już pierwsze utwory w petersburskim „Bałamucie” i w wileńskim „Noworoczniku Litewskim” pod pseudonimem – Kleofas Fakund Pasternak. 3 grudnia 1830 roku został aresztowany za działalność spiskową i wtrącony do więzienia na dwa lata. Po odbyciu kary otrzymał nakaz osiedlenia się pod dozorem policyjnym w Wilnie, gdzie prowadził badania historyczne, które zaowocowały czterotomową historią tego miasta i kilkoma powieściami.
Po zdjęciu nadzoru policyjnego wyjechał do majątku ojca na Wołyniu, jednak kilka lat później, nie potrafiąc poradzić sobie z obowiązkami gospodarza, wraz z żoną i czwórką dzieci przeniósł się do Żytomierza, gdzie podjął pracę jako kurator szkolny. Pełnił tam również