Znamy dokładną datę rozpoczęcia akcji dramatu. Pod koniec prologu Więzień zapisuje na ścianie datę swojej metamorfozy. Gustaw przemienia się w Konrada 1 listopada 1823 roku. Kolejne wydarzenia odbywają się prawdopodobnie w przeciągu kilku miesięcy. Za datę kończącą akcję dramatu można uznać rok 1824, pojawiający się we fragmencie Ustępu („Oleszkiewicz”). Historia opisana w tej części utworu poprzedza autentyczne wydarzenie – petersburską powódź.
Główne miejsce akcji to wileński klasztor ojców Bazylianów zamieniony przez władze carskie na więzienie. Niektóre epizody rozgrywają się w Warszawie (salon), pod Lwowem (widzenie Ewy), w domu Senatora (Wilno), na litewskim cmentarzu (noc „dziadów”), w Petersburgu (przyjazd kibitek z więźniami).