Trzecia część dramatu została ukończona w 1832 roku i ze względu na miejsce powstania określona mianem „Dziadów drezdeńskich”. Dzieło wydano drukiem w tym samym roku (dołączone do IV tomu „Poezji” Mickiewicza). Utwór powstał pod wpływem niedawnej klęski powstania listopadowego. Wiadomo, że Mickiewicz pragnął dołączyć do walczących (planował przekroczenie granicy Królestwa Polskiego w 1831 roku), ale z niewiadomych przyczyn porzucił pierwotny zamysł i pozostał w Dreźnie (przystanek emigrantów kierujących się na zachód Europy). Dzieło kontynuuje motywy poruszone w dwóch pierwszych częściach dramatu (ludowość, romantyczna wizja zaświatów), ale głównym wątkiem utworu staje się aktualna sytuacja narodu polskiego, ukazanego z wielu perspektyw (historycznej, społecznej, religijnej, mistycznej). Trzecia część dramatu spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem czytelników (zwłaszcza polskiej emigracji) i zyskała miano „dramatu narodowego”.
„Dziady” Adama Mickiewicza to jeden z najczęściej wystawianych polskich dramatów. Najważniejsze inscenizacje to: premiera dramatu w inscenizacji Stanisława Wyspiańskiego (1901), spektakl w reżyserii Leona Schillera (1934), spektakl w reżyserii Kazimierza Dejmka (1967) zdjęty z afiszy przez cenzurę władz komunistycznych oraz ekranizacja w reżyserii Tadeusza Konwickiego („Lawa. Opowieść o Dziadach Adama Mickiewicza”, Konrad-Gustaw w interpretacji Artura Żmijewskiego i Gustawa Holoubka).
Dziady cz. 3 - geneza
Polecamy również:
-
Dziady cz. 3 - plan wydarzeń
1. Symboliczna przemiana Gustawa w Konrada.2. Spotkanie więźniów w celi Konrada:a). opowieść Jana o męczeństwie Janczewskiego i Wasilewskiego,b). bluźniercza pieśń Jankowskiego,c). „pieśń zemsty” Konrada,d). „mała improwizacja”. Więcej »
-
Dziady cz. 3 - czas i miejsce akcji
Znamy dokładną datę rozpoczęcia akcji dramatu. Pod koniec prologu Więzień zapisuje na ścianie datę swojej metamorfozy. Gustaw przemienia się w Konrada 1 listopada 1823 roku. Kolejne wydarzenia odbywają się prawdopodobnie w przeciągu kilku miesięcy. Za datę kończącą akcję dramatu można uznać rok 1824, pojawiający... Więcej »
-
Dziady cz. 3 - opracowanie (problematyka)
Trzecia część „Dziadów” to wielki dramat narodowy, poruszający przede wszystkim problem sensu męczeństwa polskiego narodu, reprezentowanego przez grupę uwięzionej młodzieży, poddanej represjom władz carskich. Punktem wyjścia do rozważań poety jest historyczne wydarzenie – szeroko zakrojone... Więcej »
- Dziady cz. 3 - bohaterowie
-
Dziady cz. 3 - najważniejsze motywy
Bunt - monolog Konrada skierowany do Boga jest wyrazem buntu bohatera. Więzień przyjmuje tzw. postawę prometejską: wypowiada się w imieniu niesłusznie cierpiących rzesz, opuszczonych przez Stwórcę i poświęca całego siebie. Jest gotów do bezpośredniego starcia z Bogiem, o ile przyniesie ono bezpośredni... Więcej »