Aldona Anna Giedyminówna – biografia

Aldona Anna Giedyminówna – biografiaŹródła nie podają zbyt wielu informacji na temat młodości Aldony Anny Giedyminówny. Wiadomo, że Aldona była córką wielkiego księcia Litwy, Giedymina. Nawet jej data narodzin wzbudza wiele wątpliwości. Przyjmuje się, że przyszła na świat między 1309 a 1313 rokiem. Prawdopodobnie jej matką była Jewna, jedna z trzech żon wielkiego księcia.

Małżeństwo z Kazimierzem Wielkim

Jej małżeństwo z Kazimierzem Wielkim miało być świadectwem przymierza polsko-litewskiego, na którym bardzo zależało Łokietkowi. W 1325 roku Aldona przybyła do Polski, przeszła katechizację i zmieniła wyznanie. Przy chrzcie zmieniono jej imię na Anna. Po kilku miesiącach, w tym samym roku, na Wawelu odbył się jej ślub z najmłodszym synem króla Polski. W posagu przywiozła ponad 20 tys. polskich jeńców, którzy byli dotychczas przetrzymywani na Litwie.

Kazimierz nie był zadowolony ze ślubu z poganką, jednak dość szybko się do niej przekonał. Mimo niewierności męża Aldona Anna pozostawała dobrą żoną, a źródła przekazują, że para dobrze się ze sobą dogadywała.

Nie znosiła nudy. Uwielbiała muzykę, taniec i śpiew. Lubiła jeździć konno. To wszystko nie przysporzyło jej sympatii ze strony matki Kazimierza, królowej Jadwigi Bolesławówny. Upatrywała ona w sympatiach synowej wyrazu wyznania pogańskiego. Długo nie zgadzała się na jej koronację po śmierci Władysława Łokietka. Dopiero interwencja Kazimierza doprowadziła do koronacji Aldony Anny.

Litwinka wydała na świat dwie córki – Elżbietę i Kunegundę.

Śmierć

Zmarła w 1339 roku, a przyczyna jej śmierci pozostaje zagadką. Prawdopodobnie chorowała. Miała umrzeć straszną, bolesną śmiercią. Prawdopodobnie została pochowana na Wawelu, na miejscu późniejszego grobu jej męża.

 

Polecamy również:

  • Zamek Ogrodzieniec - historia

    Zamek w Ogrodzieńcu zbudowano w XIV wieku, jego właścicielem był wtedy rycerski ród Włodków Sulimczyków zwanych też Ogrodzienieckimi. Nazwa świadczy o tym, iż było to miejsce ogrodzone czyli otoczone murem obronnym. Wcześniej na jego miejscu znajdował się gród warowny, który... Więcej »

  • Plemiona barbarzyńskie i Królestwa Barbarzyńskie na zachodzie Europy (V-VII w.)

    W okresie wczesnego średniowiecza rozpadła się dotychczasowa jedność starożytnego świata, za sprawą najazdów plemion germańskim. Cesarstwo wschodnie odparło najazdy barbarzyńców i przetrwało jako Cesarstwo Bizantyjskie. Gorzej wyglądała sytuacja na obszarach należących do cesarstwa... Więcej »

  • Bizancjum w średniowieczu (V-IX w.) - historia, położenie, rola

    W roku 395 Cesarz Teodozjusz Wielki dokonał podziału Cesarstwa Rzymskiego między dwóch swoich synów – Zachodnią część otrzymał Honoriusz, a Wschodnia przypadła Arkadiuszowi. Datę te uznaje się za początek Cesarstwa Bizantyjskiego, lub też rok 330 – przeniesienie stolicy do Konstantynopola. Więcej »

  • Państwo Franków - historia, najważniejsze informacje

    Pierwsze plemiona franków, które już w roku 355 osiedliły się w Galii, były silnie podzielone, często walczące między sobą. Wszyscy Frankowie pozostawali poganami i w odróżnieniu od innych plemion germańskich utrzymywały stałe kontakty z współbratyńcami na prawym brzegu Renu. Początkowo... Więcej »

  • Karol Wielki i jego państwo - historia, najważniejsze informacje

    Do połowy VIII w. władzę w państwie Franków sprawowali Merowingowie. Królestwo ówczesne dzielone było pomiędzy członków ich dynastii. Z biegiem czasu faktyczne rządy w państwie przejmowali najwyżsi, po królu, dostojnicy dworscy – majordomowie. Więcej »

Komentarze (0)
Wynik działania 2 + 1 =
Ostatnio komentowane
bardzo to działanie łatwe
• 2025-03-03 13:00:02
Jest nad czym myśleć. PEŁEN POZYTYW.
• 2025-03-02 12:32:53
pozdro mika
• 2025-02-24 20:08:01
dzięki
• 2025-02-24 09:56:27
Fajnie, dziękuję
• 2025-02-13 21:09:19