Wikingowie byli wojownikami pochodzącymi ze Skandynawii. Od VIII w. prowadzili liczne wyprawy morskie. Na początku miały one głównie charakter rabunkowy, a następnie również osadniczy. Ich pierwszy wypad łupieżczy miał miejsce na wybrzeżach Anglii w roku 793. Kraj ten w XI w. został przez nich praktycznie całkowicie opanowany. Po okresie rabunkowym, wikingowie zaczęli osiedlać się na zdobytych obszarach – zwłaszcza wyspach.
Wikingowie – Wygląd
Pod względem budowy ciała wikingowie nie różnili się zbytnio od współczesnych mieszkańców Północy. Mężczyźni oraz kobiety z tamtego okresu wyróżniali się proporcjonalną budową ciała. Cechą charakterystyczną u mężczyzn były brody oraz wąsy – długie, sięgające prawie do ucha, przy tym elegancko splecione. Zdarzały się również brody z wąsami, które zakrywały cały dół twarzy przy jednocześnie wygolonych policzkach.
Podstawowe cechy strojów męskich z wyższych klas, w ówczesnym okresie w Skandynawii, pokrywała się częściowo z tymi z Europy Zachodniej. Same stroje wikingów były bardzo zróżnicowane w zależności od płci, zamożności i miejsca zamieszkania oraz zmieniającej się z czasem mody.
W kwestii ozdób rzadko zdarzały się sytuacje, by noszono takie, które nie spełniały żadnej funkcji. Do wyjątku należały najczęściej naszyjniki lub też luźno wisząca biżuteria z pogańskimi albo chrześcijańskimi symbolami – młot Thora czy Krzyż. Natomiast kolczyki bardzo charakterystyczne dla kultury słowiańskiej, były całkowicie nieznane dla Skandynawów.
Wikingowie – Społeczeństwo
Różnice ekonomiczne oraz kulturowe w społeczeństwie Wikingów były bardzo duże. W tej kwestii najwięcej informacji dostarczają miejsca pochówku – od bogato zdobionych i dobrze wyposażonych grobowców po niepochowane, porzucone szkielety.
Wiadomo na pewno, że w okresie wikingów, w Skandynawii, było wielu niewolników. Były to pozbawione wpływów i praw politycznych oraz gospodarczych jednostki. Najczęściej zdobywano takie osoby poprzez kupno lub porwanie. Zdarzała się również utrata wolności za niektóre przestępstwa. Dzięki swoim doskonałym statkom, w toku licznych wypraw, zdobywali wikingowie nowych niewolników. Sprowadzano ich na użytek własny bądź na sprzedaż, ale również dla okupu. Czasami dochodziło do sytuacji, gdzie niewolnik po śmierci swojego pana, był uśmiercany przemocą i chowany razem z nim.
Kolejną grupę społeczną byli tzw. Wolni. To najliczniejsza grupa stanowiąca podporę całego społeczeństwa. Osoby z tej warstwy posiadały prawo do występowania w sprawach publicznych, do noszenia borni oraz całkowitej ochrony, jaka wynikała z ówczesnego prawa. Ich możliwości społeczne zależały w praktyce od pochodzenia i posiadanego majątku. Do tej grupy zaliczano m. in. arystokrację, właścicieli ziemskich, dzierżawców, myśliwych, kupców i zawodowych żołnierzy.
Pozycja kobiet w społeczeństwie wikingów miała być dość silna, w porównaniu z innymi ówczesnymi państwami. Spora ich część pełniła funkcje nadrzędne w swoich kręgach społecznych. Pomimo, że mężczyźni dominowali, nie posiadali jednak monopolu na władzę.
Spoiwem łączącym w całość ówczesne społeczeństwo, były wspólne tradycje oraz ścisły kodeks moralny. Pogwałcenie którejkolwiek z norm było równoważne z utratą honoru, a co za tym idzie opuszczenie przez jednostkę społeczności właściwej. Lojalność obowiązywała nie tylko wobec rodziny oraz wspólnoty, ale również między przyjaciółmi, panem i jego ludźmi, czy też gospodarzem a służbą.