„Młoda Polska” to cykl artykułów Artura Górskiego, publikowanych w krakowskim „Życiu” w 1898 roku. Cykl ów był jednym z najwcześniejszych wystąpień programowych nowej epoki, która od niego właśnie wzięła swoją nazwę.
Podstawowe postulaty zawarte w artykułach:
- niezależność sztuki,
- poszanowanie indywidualności artysty jako jednostki ponadprzeciętnej, nadanie mu rangi wieszcza,
- subiektywizm, sztuka jako zapis jednostkowego przeżycia,
- niechęć do filistrów, ludzi ograniczonych, niezainteresowanych sztuką,
- powrót do romantyzmu i literatury zaangażowanej w działalność narodowo-wyzwoleńczą; tutaj kult Mickiewicza:
(...) Mickiewicza! To słowo starczy za całe wyznanie wiary. On nam wskazał drogi przyszłości i wiedzie po nich w brzask jutra. W nim zamieszkał Król-Duch całej rasy i przemówił do ludu swego (...),
- heroizm moralny,
- rodzimy charakter sztuki,
- odcięcie się od idei i estetyki pozytywizmu („żyjemy w czasie wielkich bankructw idei”),
- estetyzm, zdjęcie ze sztuki jarzma obywatelskich powinności:
(…) w sztuce jedynie domagamy się swobody. Nic ma bowiem prawdziwej, wielkiej sztuki bez swobodnego przejawu indywidualności – wszelka inna sztuka, tworzona dla ogółu, jest przemysłem artystycznym.