Czasownik (verb) to część mowy opisująca czynności, stany i zdarzenia, pełni zatem niezwykle istotną funkcję w zdaniu.
She is happy. - Ona jest szczęśliwa. (stan)
We work very hard. - My bardzo ciężko pracujemy. (czynność)
He became famous. - On stał się sławny. (zdarzenia)
W języku angielskim istnieje wiele podziałów czasowników. Poniżej zaprezentowane zostały najważniejsze z kategorii:
Regular and Irregular Verbs (czasowniki regularne i nieregularne)
Ten podział został wyodrębniony na podstawie formy czasu przeszłego tworzonego od danych czasowników. Czasowniki regularne mają w czasie przeszłym zazwyczaj końcówkę '-ed' , nieregularne nie rządzą się określoną zasadą i trzeba się ich nauczyć na pamięć. Lista czasowników nieregularnych została zaprezentowana w osobnej zakładce.
Transitive and Intrasitive Verbs (czasowniki przechodnie i nieprzechodnie)
Oba typy czasowników określają co robi podmiot. Różni je jednak relacja z innymi częściami zdania. Transitive Verbs (przechodnie) wymagają dopełnienia żeby zdanie było pełne i coś znaczyło. Intransitive verbs są samodzielne.
He went out. - On wyszedł. (nie potrzebujemy dopełnienia odpowiadającego na pytanie co?)
She made a cake. - Ona zrobiła ciasto. (co robiła? ciasto)
Dynamic / Action and Stative Verbs (czasowniki dynamiczne i statyczne)
Dynamic verbs opisują czynności, których się podejmujemy lub które się zdarzają i występują w czasie continuous. Stative verbs odnoszą się raczej do stanu faktycznego danych przedmiotów – ich wyglądu, kondycji, a także zmysłów, emocji, opinii i posiadania. Są to takie czasowniki jak: feel, see, like, think, have, belong, want, know. W odróżnieniu od Dynamic Verbs, Stative Verbs nie występują w czasie continuous.
I am going home. - Idę do domu. (Dynamic Verb)
I want to buy new shoes. - Chcę kupić nowe buty. (Stative Verb)
We were sleeping the 12 hours. - Spaliśmy 12 godzin. (Dynamic Verb)
We love children. - Kochamy dzieci. (Stative Verb)
Who are you waiting for? - Na kogo czekasz? (Dynamic Verb)
This book belongs to her. - Ta książka należy do niej. (Stative Verb)
Niektóre Stative Verbs (be, smell, love, taste, think, see) mogą zostać użyte jako Dynamic Verbs, ale ze zmianą znaczenia.
The soup smells good. - Zupa pachnie dobrze. (Stative Verb)
Why are you smelling the soup? - Dlaczego wąchasz zupę? (Dynamic Verb)
Modal Verbs (czasowniki modalne)
Odgrywają bardzo istotną rolę w zdaniach. Mówią najczęściej o zdolnościach, powinnościach, prawdopodobieństwie, wyrażają prośby, nakazy i zakazy. Zaliczamy do nich: can, may, might, could, will, would, shall, should, must, ought to. Modal Verbs są nieodmienne, co znaczy że w czasie Present Simple w trzeciej osobie liczbie pojedynczej nie przyjmują końcówki ''-s''. Po czasownikach modalnych występują bezokoliczniki bez ''to'' (bare infinitive).
Can I go with you? - Czy mogę pójśc z wami?
She can't ride a bike. - Ona nie potrafi jeździć na rowerze.
You mustn't smoke here. - Nie możesz tu palić.
Would you like some coffee? - Czy chciałbyś kawy?
They must have forgotten about our meeting. - Oni musieli zapomniec o naszym spotkaniu.
Finite and Non-finite Verbs (czasowniki odmienne i nieodmienne)
Finite Verbs pełnią funkcję orzeczenia i są odmienne, Non-finite Verbs nie są orzeczeniami i pełnią funkcję przymiotnikową.
They stole the painting last night. - Oni ukradli obraz ostatniej nocy. (Finite Verb)
The painting was stolen last night. - Obraz został skradziony ostatniej nocy. (Non-finite Verb)
I broke my leg. - Złamałam nogę. (Finite Verb)
My leg was broken. - Moja noga została złamana. (Non-finite Verb)
She made a delicious cake. - Ona zrobiła pyszne ciasto. (Finite Verb)
A delicious cake was made by her. - Pyszne ciasto zostało przez nią zrobione. (Non-finite Verb)
Linking Verbs (czasowniki łącznikowe)
Łączą podmiot z dopełnieniem. Nie wyrażają jakiejś konkretnej czynności, lecz wprowadzają dodatkowa informację na temat podmiotu. Są to takie czasowniki jak: be, become, fell, look, seem, sound.
She is a teacher. - Ona jest nauczycielką.
They seemed tired. - Oni wydawali się zmęczeni.
We feel happy to see you. - Cieszymy się, że cię widzimy.
Przeciwieństwem Linking Verbs są Action Verbs, które wyrażają czynność w zdaniu, a dokładnie - co robi podmiot.
The cat is sleeping. - Kot śpi.
They were having a great time. - Oni dobrze się bawili.
We go to the swimming pool every day. - Codziennie chodzimy na basen.
The Infinitive (bezokolicznik)
W języku angielskim występuje oczywiście forma bezokolicznikowa czasownika (the Infinitive). Jest to tzw. forma podstawowa (to be, to do, to make, to go, to visit). Oprócz tego wyróżniamy także Bare Infinitive, czyli bezokolicznik bez 'to'.
She would prefer to go home. - Ona wolałaby iść do domu. (The Infinitive)
May I seat there? - Czy mogę tutaj usiąść? (Bare Infinitive)
She hopes to pass her exams. - Ona ma nadzieję, że zda swoje egzaminy. (The Infinitive)
They let him go to the concert. - Pozwolili mu pójść na koncert. (Bare Infinitive)
To tell you the truth, I don't know how to do it. - Szczerze mówiąc, nie wiem jak to zrobić. (The Infinitive)
Causative have
Causative have (have something done) to konstrukcja gramatyczna używana w celu zaznaczenia, że coś jest dla nas robione (było lub dopiero będzie) przez kogoś innego. Nie jesteśmy zatem podmiotami danej czynności. Causative have tworzymy w następujący sposób: have / get + object (podmiot) + past participle (III forma czasownika), np.:
I got my hair cut.
We are having our house redecorated.
She had her bag stolen last night.
Gerundium (Gerund)
To polski rzeczownik odczasownikowy wyrażający jakąś czynność lub stan. W języku angielskim gerundium zakończone jest na -ing (tzw. - ing forms). Gerundium wystęuje w różnej formie.
We carry on driving. - Kontynuowaliśmy jazdę.
She likes swimming. - Ona lubi jeździć na rowerze.
Reading is my favourite pastime. - Czytanie to moja ulubiona rozrywka.
We regret not going with you - Żałujemy, że nie poszliśmy z tobą.
He suggested going to the restaurant. - On zaproponował, żebyśmy poszli do restauracji.