Zaimek to część mowy, która w niektórych sytuacjach może zastąpić nam inne części mowy (rzeczownik, przymiotnik, przysłówek, liczebnik). W języku angielskim zaimki się nie odmieniają.
Dzielimy je na kilka kategorii:
Zaimki osobowe (I, you, he, she, it, we, they)
Zaimki dzierżawcze (mine, yours, hers, his, its, ours, theirs,)
Zaimki nieokreślone (np. all, some, nobody, anybody, others, each)
Zaimki zwrotne (myself, yourself, himself, ourselves, itself, yourselves, themselves)
Zaimki ilościowe (some, any, much, many, few, little, each, every)
Zaimki względne (who, that, which, whose, whom)
Zaimki wskazujące (this, that, those, these)
Zaimki pytające (who? what? which? whom? whose?)
Zaimki osobowe (personal pronouns)
To podstawowa kategoria obejmująca zarówno zaimki w mianowniku (I, you, he, she, it, we, they), jak i w formie dopełnienia (me, you, him, her, it, us, them). Zaimki w mianowniku odpowiadają na pytania kto? lub co?, natomiast zaimki w formie dopełnienia na pytania pozostałych przypadków. Zaimek 'it' określa wszystkie rzeczowniki nie będące ludźmi.
She is my best friend. - Ona jest moją najlepszą przyjaciółką.
They never drink coffee. - Oni nigdy nie piją kawy.
Would you like some cake? - Czy chcesz trochę ciasta?
Zaimki dzierżawcze (possessive pronouns)
Podobnie jak przymiotniki dzierżawcze (my, your, her, his, its, our, their) opisują one posiadanie. Są to takie zaimki jak: mine, yours, his, hers, its, ours, theirs. W języku angielskim zaimki dzierżawcze nie odmieniają się przez rodzaje, a ich miejsce w zdaniu jest ściśle określone. Mogą ponadto zastępować połączenia przymiotnika dzierżawczego z rzeczownikiem.
This is my bike. - This bike is mine.
These are her children. - These children are hers.
Whose cas is this? - Ours.
Zaimki nieokreślone
Odnoszą się do niekonkretnych osób lub rzeczy (ktoś, coś, jakiś, nikt nic, jakieś, wiele). Niektóre z nich używamy w liczbie pojedynczej, inne – w mnogiej. W liczbie pojedynczej wystepują: somebody, something, no one, anything, each, either, neither, everybody, everything. W liczbie mnogiej stosuje się: both, others, all, some, any.
There is somebody in the house. - Ktoś jest w domu.
Has anybody seen my dog? - Czy ktoś widział mojego psa?
All children love sweets. - Wszystkie dzieci kochają słodycze.
Znaczenie zaimków nieokreślonych może się zmieniać w zależności od typu zdań (zdanie twierdzące, przeczące, pytanie).
Have you got any friends? - Czy masz jakichś przyjaciół?
I haven't got any friends - Nie mamy (żadnych) przyjaciół.
Zaimki zwrotne (reflexive pronouns)
Wskazują, że dana czynność wykonywana jest na samym sobie. W odróżnieniu od języka polskiego, zaimki zwrotne w języku angielskim odmieniają się przez osoby. W liczbie pojedynczej zaimki kończą się na -self (myself, yourself, himself, itself), w liczbie mnogiej występuje końcówka -selves (ourselves, yourselves, themselves).
She never thinks about herself. - Ona nigdy o sobie nie myśli.
Help yourselves. - Częstujcie się.
They bought themselves a new house. - Oni kupili sobie nowy dom.
Zaimki ilościowe (quantifiers)
Określają rzeczownik i odpowiadają na pytanie ile? jak wiele? W języku angielskim zaimki ilościowe (quantifier pronouns) mogą określać rzeczowniki policzalne jak i niepoliczalne. Do najpopularniejszych należą: some, any, much, many, (a) few, (a) little, each i every.
There isn't much traffic. - Nie ma dużego ruchu.
I bought a few books last week. - Wczoraj kupiłem kilka książek.
We go to school every day. - Chodzimy do szkoły każdego dnia.
Zaimki względne (relative pronouns)
Używane są do tworzenia zdań przydawkowych (relative clauses). W języku angielskim występują następujące zaimki względne: that, which, who, whose, whom.
Where is the bag that was in the hall? - Gdzie jest torba, która była w korytarzu?
That's the man whose son studies with me. - To jest mężczyzna, którego syn studiuje ze mną.
The film which you lent me is great. - Film, który mi pożyczyłeś, jest super.
Zaimki wskazujące (demonstratives)
Występują z rzeczownikami lub bez nich. Dzielimy je ze względu na bliskość i liczbę. Z rzeczownikami w liczbie pojedynczej używamy: this (ten, ta, to) i that (tamten, tamta, tamto) W liczbie mnogiej występuje: these (ci, te) i those (tamci, tamte).
Is this your cat? - Czy to twój kot? - ten kot, znajdujący się tuż obok
Who is that man? - Kim jest tamten mężczyzna?
How much are these shorts? - Ile kosztują te spodenki?
Look at those people. - Popatrz na tamtych ludzi.
Zaimki pytające (interrogative pronouns)
Służą konstrukcji szczegółowych pytań. Zaliczamy do nich następujące zaimki: who? what? which? whom? Whose?
Who is your favourite artist? - Kto jest twoim ulubionym artystą?
What are you going to do now? - Co teraz zamierzasz robić?
Whose car is this? - Czyj jest ten samochód?