Zaimki wskazujące (demonstratives) występują z rzeczownikami lub bez. Zaimki wskazujące w języku angielskim nie odmieniają się przez rodzaje.
Dzielimy je ze względu na bliskość i liczbę.
Z rzeczownikami w liczbie pojedynczej używamy:
this – ten, ta, to (here)
that – tamten, tamta, tamto (there)
W przypadku rzeczowników w liczbie mnogiej stosuje się:
these – ci, te (here)
those – tamci,tamte (there)
Zaimki this i these opisują przedmioty znajdujące się blisko (here).
Zaimki that i those opisują przedmioty znajdujące się dalej (there).
Przykłady:
Is this your cat? - Czy to twój kot? - ten kot, znajdujący się tuż obok
Who is that man? - Kim jest tamten mężczyzna?
How much are these shorts? - Ile kosztują te spodenki?
Look at those people. - Popatrz na tamtych ludzi.
'This is...' i 'Is that...', czyli rozmowa telefoniczna
Ciekawym przypadkiem jest sytuacja rozmowy telefonicznej. Kiedy odbieramy telefon i chcemy się przedstawić, powinniśmy powiedzieć:
Good morning, this is Anna. - Dzień dobry, z tej strony / mówi Anna.
Jednak jeśli jesteśmy po drugiej stronie i chcemy się dowiedzieć, z kim rozmawiamy, powinniśmy spytać:
Is that Anna? - Czy rozmawiam z Anną?
Podobnie w sytuacji przedstawiania osób w towarzystwie używamy zaimka this:
Ola, this is Joanna. - Olu, to jest Joanna.
Zaimki i czas
Zaimków wskazujących this / that używamy w celu określenia czasu:
- this odnosi się do czasu teraźniejszego lub przyszłego
- that odnosi do przeszłości
Przykłady:
This summer we are going to Spain. - Tego lata jedziemy do Hiszpanii.
What are doing this evening? - Co robisz dziś wieczorem?
That was a lovely day. - To był wspaniały dzień.