Przymiotnik to część mowy odpowiadająca na pytania jaki? jaka? jakie? Określa zatem cechy ludzi, zjawisk, rzeczy (czyli na ogół rzeczowniki).
W języku angielskim przymiotnik jest nieodmienny, to znaczy że jego końcówka nie zmienia się ze względu na rodzaj, przypadek czy liczbę.
Porównajmy poniższe przykłady:
Rodzaj i liczba
język polski: język angielski:
ładna piosenka a nice song
ładny długopis a nice pen
ładne dziecko a nice child
ładne kwiaty nice flowers
Deklinacja (odmiana przez przypadki)
język polski
M ładna piosenka
C ładnej piosence
B ładną piosenkę
(...)
W języku angielskim nie odmieniamy przymiotnika przez przypadki.
Jak zatem widzimy, przymiotnik ładny/ładna/ładne ma wszędzie tę samą postać (nice) bez względu na to, o kim mówimy i w jakim przypadku.
Jedyne, co może się zmienić (w zależności od przymiotnika), to przedimek (a, an, the). Wynika to jednak nie z odmiany, lecz osobnych reguł, które omówione zostały w odpowiednim rozdziale.
Miejsce przymiotnika w zdaniu
Miejsce przymiotnika w zdaniu może być różne. Najczęściej spotykamy
