W języku angielskim możemy określić, do kogo należy dana rzecz używając przymiotników dzierżawczych albo zaimków dzierżawczych (possessive pronouns).
I. Zaimki dzierżawcze występują bez bez rzeczownika:
liczba pojedyncza (singular):
I – my – mine (mój / moja / moje)
you – your – yours (twój / twoja / twoje)
he – his – his (jego)
she – her – hers (jej)
it – its – its (tego)
liczba mnoga (plural):
we – our – ours (nasz / nasza / nasze)
you – your – yours (wasz / wasza / wasze)
they – their – theirs (ich)
Przykłady:
This isn't my book. It's hers. - To nie jest moja książka. To jest jej.
Is this bag his or hers? - Czy ta torba jest jego czy jej?
It's yours. - To jest twoje.
Warto również wspomnieć o powszechnej strukturze stosowanej z zaimkami dzierżawczymi, a mianowicie: a friend of mine / a friend of yours / a friend of hers itd. Spójrzmy na przykłady:
I watched a movie with a friend of mine. - Obejrzałem film z moim przyjacielem.
Powyższe zdanie ma takie samo znaczenie jak zdanie z przymiotnikiem dzierżawczym: I watched a move with my friend (Obejrzałem film z moim przyjacielem).
Nigdy natomiast nie powiemy:
I watched a movie with a friend of my. - to zdanie jest niepoprawne gramatycznie
II. Przymiotników dzierżawczych używamy przed rzeczownikiem:
liczba pojedyncza (singular):
I – my (mój / moja / moi/ moje)
you – your (twój / twoja / twoi / twoje)
he – his (jego)
she – her (jej)
it – its (tego)
liczba mnoga (plural):
we – our (nasz / nasza / nasi / nasze)
you – your (wasz / wasza / wasi / wasze)
they – their (ich)
Cechą charakterystyczną angielskich przymiotników dzierżawczych jest to, że nie odmieniają się przez rodzaje (np. mój / moja / moi / moje). Zamiast tego zawsze występuje my.
Przykłady:
my mother your bag his shoes her child its color our plans your car their garden
I have just finished my homework.
His name is Ted.
The dog is chasing its tail.
We meet our friends every Friday.
III. Whose ...? - Czyje...?
Biorąc pod uwagę opisane zasady, na pytanie: Whose is this? (Czyje to jest?) możemy odpowiedzieć na dwa sposoby: za pomocą przymiotnika lub zaimka dzierżawczego. Znaczenie natomiast pozostaje takie samo. Porównajmy poniższe przykłady:
Whose car is this?
This is my car. - przymiotnik dzierżawczy
This is mine. - zaimek dzierżawczy
Whose glasses are they?
They are his glasses. - przymiotnik dzierżawczy
They are his. - zaimek dzierżawczy