Głównym celem zainteresowań ludzi średniowiecza były Indie. Pod tą nazwą rozumiano wówczas nie tylko dwa półwyspy – dzisiejsze Indie oraz Indochiny, ale również wszystkie kraje od Abisynii i Arabii, aż po Kataj, jak nazywano Chiny. Stamtąd właśnie przywożono do Europy korzenie, drogie kamienie, rzadkie gatunki drzew, bawełnę itp.. Pierwszym krajem, który przystąpił na wielką skalę do organizowania morskich wypraw, była Portugalia.
Ówczesny książę portugalski – Henryk Żeglarz, w celu wyłączenia muzułmańskich kupców z kontynentu Afrykańskiego, organizował w latach 1418 – 1420 wyprawy wzdłuż zachodnich brzegów afrykańskich. Henryk był infantem portugalskim, urodzonym w roku 1394 w Porto. Był synem króla portugalskiego – Jana I Dobrego oraz Filipy Lancaster.
Henryk Żeglarz – Dokonania
Henryk Żeglarz od roku 1415 był księciem Viseu oraz panem Covilha. Dwa lata później został wielkim mistrzem Zakonu Rycerzy Chrystusa. Uważany jest za twórcę floty portugalskiej, protektora żeglarzy oraz odkrywców. Jego przydomek nie był mu współczesny, otrzymał go kilkaset lat po swojej śmierci. Jego działalność zapoczątkowała portugalską ekspansję morską oraz erę wielkich odkryć geograficznych.
Był założycielem uniwersytetu w stolicy oraz szkoły kartografii i astronomii w Sagres. Ta ostatnia uważana jest za pierwszą akademie morską na świecie. Wokół dworu w Sagres Henryk skupił astronomów i kartografów. Patronował ponad to pracom nad innowacjami technicznymi dotyczącymi żeglugi.
Dowodził osobiście wyprawami do Maroka, a następnie organizował wyprawy geograficzne wzdłuż Afryki – sam w nich nie uczestniczył. Doprowadziły one do odkrycia w roku 1419 Madery, przez dwóch Portugalczyków – João Gonçalves Zarco i Tristão Vaz Teixeira.
Następnie zajęto Azory, co przypisuję się adeptowi szkoły założonej przez Henryka – Gonçalo Velho. Ponad to wyprawy z inicjatywy Henryka Żeglarza doprowadziły również do okrycia Wysp Kanaryjskich oraz dotarły do równika.