Ferdynand Magellan – Pochodzenie
Ferdynand Magellan urodził się w roku 1480 w Sabrosa (Portugalia). Jego ojciec – Pedro Rui de Magalhaes, piastował urząd burmistrza miasta. Matką Ferdynanda była Alda de Mesquita, miał on również dwójkę rodzeństwa – brata Diega oraz siostrę Izabelę.
W wieku dziesięciu lat rodzice Magellana zmarli, a on sam dwa lata później został paziem na dworze królewskim w stolicy u króla Jana II oraz jego żony Eleonory. W Lizbonie młody Ferdynand kontynuował edukacje – interesowały go w szczególności historia oraz geografia. Po śmierci swojego protektora – króla portugalskiego w roku 1496, władzę przejął Manuel I. Ten ostatni był zażartym przeciwnikiem Jana II oraz wszystkich jego ludzi.
Pierwsza wyprawa morska Magellana odbyła się w roku 1505, popłynął wówczas do Indii. Kolejna wyprawa miała miejsce w roku 1513, tym razem Magellan został wysłany do Maroka. Pomimo tego młody Ferdynand szybko popadł w niełaskę króla portugalskiego. Rok po wyprawie do Maroka Manuel I oznajmił, iż nie będzie więcej korzystać z usług Magellana. W tej sytuacji ten ostatni w roku 1517 zrzekł się obywatelstwa, po czym wyjechał do Hiszpanii, aby tam zaoferować swoje usługi.
Ferdynand Magellan – Podróż dookoła świata
Po przybyciu do Hiszpanii Magellan po raz pierwszy spotkał się z królem Karolem I. Szybko udało mu się zdobyć przychylność władcy oraz jego najbliższych współpracowników. Magellan studiując mapy z wcześniejszych wypraw, zdecydował się na przejście przez kontynent na Morze Południowe, w celu dotarcia do Wysp Korzennych.
W jego planach pomagał mu inny uchodźca portugalski – Ruy Faleiro. Ostatecznie władca Hiszpanii zaakceptował plan dwóch podróżników, zaopatrując ich dodatkowo w spore fundusze. Na mocy umowy jaką wówczas zawarto, Magellan oraz jego towarzysz – jako dowódcy całego przedsięwzięcia, mieli otrzymać 1/20 od wszystkich zysków. Ponad to mieli również otrzymać dziedziczne tytuły gubernatorów odkrytych ziem.
Magellan oraz Faleiro zakupili 5 statków – Trynidad, San Antonio, Concepcion, Victoria oraz Santiago. Pierwszy z nich stanowił flagowy statek Ferdynanda. Oprócz głównych organizatorów wyprawy, pozostałymi kapitanami zostali – Juan de Cartegena, Gomez, Gaspar de Quesada i Luis de Mendoza.
Wyprawa wyruszyła 20 września w roku 1519. Pomimo, iż nieprzychylny Magellanowi król portugalski dowiedziawszy się o jego wypłynięciu kazał go ścigać swojej flocie, Ferdynand bez większych problemów dotarł do Wysp Kanaryjskich, a następnie osiągnął Wyspy Zielonego Przylądka.
Wyprawa przekroczyła równik 20 listopada tego samego roku, a już na początku grudnia Magellan zawinął w Brazylii. Stąd na początku roku 1520 popłynęła wzdłuż wybrzeża Ameryki Południowej. Ze względu na nadejście zimy, Magellan postanowił przezimować w Patagonii. Tutaj też doszło do buntu trzech kapitanów. Ze względu na lojalność reszty załogi, dwóch z nich zostało straconych – Mendoza oraz Quesada, a ostatni z nich został wysadzony na lądzie – Cartagena.
Magellanowi wraz z pozostałą załogą udało się ostatecznie odnaleźć cieśninę 21 października 1520 roku. Sam Ferdynand nazwał ją od daty, w której statki wpłynęły do niej – Cieśniną Wszystkich Świętych. Natomiast obecnie nosi ona nazwę – Cieśniny Magellana. Niecały miesiąc później, trzy pozostałe Magellanowi statki wpłynęły na południowy Pacyfik. Wody te zostały przez podróżnika nazwane – Morzem Spokojnym.
Kolejno wyprawa dopłynęła do Marianów, a następnie osiągnęła Filipiny. Tutaj jednak w skutek walk z tubylcami 27 kwietnia w roku 1521 zginął Ferdynand Magellan. Około półtora roku po wyruszeniu z Europy w podróż dookoła świata, tylko Victoria dowodzona przez Juana Sebastiana powróciła do Hiszpanii.