Julian Ochocki to drugoplanowy bohater "Lalki" Bolesława Prusa. Jest młodym kuzynem Izabeli Łęckiej, a więc przedstawicielem młodego pokolenia. Dowiedz się o nim więcej!
Julian Ochocki - charakterystyka
Julian Ochocki – dwudziestoośmioletni kuzyn panny Łęckiej o wyglądzie zbliżonym do Napoleona I. Po raz pierwszy pojawia się w powieści Prusa, kiedy pomaga w kweście odbywającej się w warszawskim kościele. W „Lalce” jest on przedstawicielem najmłodszego pokolenia – ludzi, w których światopoglądzie swoje odbicie znalazły i pozytywizm, i modernizm.
Fascynat nauki
Ochockiego najbardziej fascynuje nauka. Mężczyzna prowadzi liczne badania, a za życiowy cel postawił sobie stworzenie machiny latającej. Pracy poświęcał niemal cały czas swój czas. Bardzo głęboko wierzył w dobroczynną moc wyznalazków, które mogłyby zrewolucjonizować ludzkie życie i poprawić świat. Taka postawa sprawiała, że Ochocki szybko zaskarbił sobie sympatię Wokulskiego. Główny bohater postanowił nawet przekazać mu sporą sumę, by mógł kontynuować swoje badania.
Indywidualista, samotnik
Julian Ochocki był wielkim indywidualistą. Skupiając się na prowadzonych badaniach, odrzucił salonowe życie arystokracji. Można nawet powiedzieć, że pogardzał tą warstwą społeczną, do której sam przecież należał. Najbardziej mierził go jej brak zasad moralnych. Sam pragnął zmienić świat i gotów był podporządkować temu swoje życie, a w postawach przedstawicieli arystokracji widział tylko rosnącą degenerację i coraz silniejsze zobojętnienie na ludzkie potrzeby. Może właśnie ta niechęć przyczyniła się do samotności bohatera, który, chociaż był człowiekiem urodziwy i interesującym, wciąż kwestionował znaczenie miłości w życiu (uczuciem darzył tylko swoje badania).
Chorobliwie ambitny
Ochocki, chociaż wiele już dokonał, miał ciągłe przeświadczenie o tym, że za mało osiągnął. Ta chorobliwa wręcz ambicja, ale też swoisty rodzaju pesymizmu oraz brak zrozumienia ze strony ludzi dla ekscentrycznego momentami Ochockiego sprawiły, że bohater postanowił opuścić rodzinne strony i wyjechać za granicę, by tam kontynuować swoje badania wraz z profesorem Geistem – człowiekiem, który także nie spotkał się ze zrozumieniem społeczeństwa.
Julian Ochocki - bohater odzwierciedlający przemiany społeczne u schyłku XIX w.
Kuzyn Izabeli Łęckiej często określany jest mianem idealisty nauki, bo to właśnie wiedza i technika stanowiły dla niego najwyższą wartość, wlewały w jego serce wiarę w lepsze jutro dla ludzkości. Jednak z drugiej strony, w jego postaci można dostrzec zapowiedź nadchodzącego modernizmu – epoki pesymistycznej, obfitującej w nastroje schyłkowe. Ochocki widzi coraz większą deprawację społeczeństwa (szczególnie arystokracji), sam też czuje się nieco wyobcowany. Wszystko to czyni z niego bohatera odzwierciedlającego przemiany społeczne zachodzące u schyłku XIX stulecia.