Ramzes, król Egiptu, dokonuje żywota. Woła do siebie medyka ze świątyni w Karnakau i prosi go o podanie mu lekarstwa, które bądź to uleczy władcę, bądź go zabije. Lekarz początkowo nie chce podać królowi specyfiku, jednak po usilnych namowach Ramzesa, ulega jego prośbom. Działanie lekarstwa jest jednak nieznane.
Król Egiptu prosi astrologa z Teb, by ten przedstawił mu przepowiednię. Według astrologa, gwiazdy mówią, iż ktoś z rodziny królewskiej pożegna się ze światem, zanim wzejdzie słońce. Faraon jest przekonany, iż to jego ziemski czas właśnie dobiega końca, dlatego rozpoczyna przygotowania do odejścia, przekazując władzę w Egipcie swojemu młodemu, 30-letniemu wnukowi Horusowi.
Ramzes wzywa Horusa do sali faraonów, by tam czekał na jego zgon i natychmiast po tym przejął władzę. Bardzo ważną kwestią dla Ramzesa jest, by Egipt nie pozostawał bez władcy ani przez chwilę. Horus mimo swojego dobrego serca i rozpaczy, jaką odczuwa z powodu choroby swojego dziadka, przybywa nocą do sali faraonów, by tam czekać na pierścień, który jest oznaką władzy królewskiej.
Młody Horus przypatruje się okolicy z okna pałacu. Zauważa, iż w pobliżu zaczynają gromadzić się ludzie, a z każdą chwilą tłum